تاثير دستورالعمل توجه بر عملكرد بازيكنان تنيس روي ميز در موقعيت تحت فشار

The Effect of Attentional Instruction on Table Tennis Playersʹʹ Performance under Pressure

تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير موقعيت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملكرد بازيكنان تنيس روي ميز انجام گرفت. بدين منظور شانزده نفر از بازيكنان تنيس روي ميز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعيت تحت فشار بررسي شدند. آزمون شامل يك تكليف تنيس روي ميز بود كه در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد مي‌بايست ضربه تاپ اسپين را روي توپ‌هايي كه با پيچ زير و به‌وسيله دستگاه ارسال مي‌شد اجرا مي‌كردند. دستورالعمل توجه افراد برحسب استفاده از نشانه‌هاي مرتبط و نامرتبط با تكليف متفاوت بود و شرايط تحت فشار از طريق رتبه‌بندي و جايزه نقدي تغيير مي‌كرد. عملكرد افراد از طريق سنجش دقت ضربات در اصابت به اهداف معين و زمان واكنش كلامي در پاسخ به دستورالعمل توجه مورد نظر، ارزيابي شد. به‌منظور تحليل داده‌ها از تحليل واريانس دوعاملي با اندازه‌هاي تكراري براي هر كدام از متغير‌ها استفاده شد. نتايج حاكي از نبود تفاوت معنادار در عملكرد افراد در مراحل مختلف آزمون بود (5/0 < P ). تنها تفاوت معنادار مشاهده‌شده در مراحل آزمون مربوط به اثر اصلي موقعيت تحت فشار بر زمان واكنش كلامي بود كه با افزايش موقعيت تحت فشار، زمان واكنش كلامي افزايش مي‌يافت (5/0 > P ). به‌طور كلي يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه در موقعيت تحت فشار صرف‌نظر از نوع دستورالعمل توجه، كارايي عملكرد كاهش يافت.

The aim of the present study was to evaluate the effect of pressure and attentional instruction on table tennis playersʹ performance. For this purpose, 16 table tennis players were tested in 4 conditions with different attentional instructions and pressure conditions. The test included a table tennis task: the ball color signified the target where the ball had to be hit and the player had to perform topspin drive against backspin balls that were thrown by the machine. Attentional instructions were different in task-irrelevant and task-relevant cues. Pressure conditions were manipulated through a competitive ranking and money prize. Participantsʹ performances were assessed through accuracy in hitting definite targets and verbal reaction time to attentional instructions. Data were analyzed by two-factorial ANOVA with repeated measures for each variable. The results showed no significant difference in performance in different phases of the test (P > 0.5). The only significant difference was related to the main effect of pressure on verbal reaction time, that is to say verbal reaction time increased under higher pressure (P < 0.5). In total, the results indicated that under pressure, regardless of the type of attentional instruction, performance efficiency decreased.