كاستي هاي آموزش در سازمان‌ها و راهكارهاي برون رفت از آن‌ها از ديدگاه مديران و كارشناسان بخش آموزش

Organizational shortcomings and its solutions from viewpoint of managers and staff

هدف اين پژوهش بيان مشكلات اساسي آموزش و ارايه راهكارهايي براي رفع اين مشكلات از سوي مديران و كارشناسان آموزش در سازمان‌هاي صنعتي و غيرصنعتي است. اين كار از طريق مصاحبه هدايت شده در قالب 4 سوال اساسي و با ابزار پرسشنامه از 100 مدير و كارشناس آموزش انجام گرفت. نتايج تحليل داده‌ها در رابطه با مشكلات آموزش در 4 بخش كلي بيان شده اند كه عبارتند از: 1) ديدگاه مديران نسبت به آموزش، 2) شرايط و جو سازماني حاكم، 3) ديدگاه پرسنل اداري و كارمندان بخش آموزش، و 4) چگونگي برگزاري دوره‌ها و ميزان اثربخشي آن ها. مهم ترين نكته مورد توجه در بخش اول مربوط به "هزينه اي بودن نگاه مديران در مورد آموزش" است. از جمله اصلي ترين نكته اي كه در بخش دوم ارايه مي‌شود "كمبود امكانات و عدم تخصيص بودجه كافي به آموزش" است. در بخش سوم نيز نكات مهمي حايز اهميت است كه بيشترين فراواني در نمونه را مبحث "عدم تناسب مدرك دانشگاهي با شغل سازماني" داراست.

In this article, the key educational issues and problems are addressed in Iranian industrial and non-industrial organizations. Data were collected through structured interviews with more than 100 managers and experts across the organizations. Findings of the study were classified in four main categories, including: a) Training managersʹ approach to learning 2) organizational climate 3) administrative staff’s approach to learning 4) success of courses and their effectiveness. Finally, some suggestions were made according to issues and problems addressed in the study.