رابطه كودك‌آزاري با ويژگي‌هاي شخصيتي و رفتار پرخطر در نوجوانان

Relationship of child abuse with personality features and high risk behaviors in adolescents

زمينه: كودكان از آسيب‌پذيرترين گروه‌هاي جامعه هستند و خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده يا اجتماع، همواره آن‌ها را تهديد مي‌كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه كودك‌آزاري با ويژگي‌هاي شخصيتي و رفتار پرخطر دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهرستان اسلامشهر مي‌باشد. روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌اي مقطعي-تحليلي است. جامعه آماري دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان اسلامشهر در بهار 1393 بودند. 528 نفر به‌روش نمونه‌گيري خوشه‌اي از بين 4 دبيرستان (2 دبيرستان دخترانه و 2 دبيرستانه پسرانه) انتخاب شدند. پرسشنامه ضربه كودكي، پرسشنامه پنج عاملي شخصيتي نيو و مقياس خطرپذيري نوجوانان، ابزارهاي مورد استفاده جهت گردآوري اطلاعات بودند. جهت تحليل داده‌ها، از آزمون آماري تي مستقل، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه استفاده شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه بين دختران و پسران از لحاظ تجربه آزارديدگي و خطرپذيري تفاوت معناداري ديده مي‌شود (به‌ترتيب 16/2-t=، 03/0P= و 03/5-t=، 001/0P=). همچنين نتايج پژوهش حاكي از وجود رابطه معنادار بين كودك آزاري با ويژگي‌هاي شخصيتي، رفتار پرخطر و تمام خرده‌مقياس‌هاي آن است (05/0P < ). نتايج تحليل رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه تجربه آزارديدگي قادر به تبيين 14 درصد خطرپذيري كل، 25 درصد ويژگي شخصيتي روان‌نژندي، 14 درصد برون‌گرايي، 10 درصد گشودگي، 01 درصد انعطاف‌پذيري و 13 درصد وظيفه‌شناسي است )05/0(P < . نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي تحقيق، برخورد مناسب با كودكان داراي اهميت ويژه‌اي است. سو رفتار با كودكان منجر به شكل‌گيري ويژگي‌هاي شخصيتي نامناسب و افزايش رفتارهاي پرخطر در آن‌ها خواهد شد.

Background: Children are one of the most vulnerable groups of the society and are constantly threatened by different people in their family or society. The aim of this study was investigating the correlation of child abuse with personality features and high risk behavior in high school students of Islamshahr, Iran. Methods: This study cross-sectional analytical was conducted on the high school girls and boys of Islamshahr in spring 2014.528 students were selected by cluster random sampling among 4 high schools (two female and two male high schools). Childhood trauma questionnaire, NEO-Five Factor Inventory and Youth Risk-Taking Scale were used for data collection. Data were analyzed by independence t-test, Pearsonʹs correlation coefficient and multiple linear regression. Results: The results of independence t-test indicated significant differences between girls and boys in terms of child abuse and high risk experience (t=-2.16,p=0.03 and t=-5.03, P=0.001, respectively). Also, the results demonstrated a significant relationship between child abuse and personality characteristics, high risk behavior and all its subscales (P < 0.05). The findings of multiple linear regressionindicated that child abuse could explain 14% total risk-taking, 25% neurotic personality feature , 14% extroversion, 10% agreeableness, 1% flexibility and 13% conscientiousness (P < 0.05). Conclusion: According to the research findings, appropriate behavior with children is of great importance. Therefore, child abuse would form inappropriate personality features and increase risk behaviors among children.