زيبايي شناسي كلام وحياني قرآن كريم

Aesthetics in Divine Oration of the Holy Quran

چكيده زيباييشناسي از مباحث بنيادين و اساسي است كه پيدايش آن به افلاطون و پيش از او برميگردد و تا امروز نيز با آراي متفكران و صاحبنظران معاصر غربي و اسلامي به حيات خود ادامه ميدهد. هنر ديني نيز يكي از انواع كوششهاي فكري‎ است كه براي درك و دريافت حقيقت هستي صورت مي‎گيرد. از آنجا كه قرآن كريم به‎عنوان بزرگترين معجزه مكتوب، از جنبههاي مختلف قابل بررسي است، در مقاله حاضر، در گسترهاي از مطالعات ميانرشتهاي، به روش تحليلي- تطبيقي و با تكيه بر كلام وحياني قرآن كريم كاركردها، روابط و وجوه اشتراك و افتراق زيباييشناسي و هنر ديني را بيان ميكنيم. برآيند اين پژوهش اين است كه تاكيد بر جنبههاي گوناگون اعجاز متني از ابعاد هنري و ادبي در بررسي آيات قرآن، ناديده گرفتن محتواي متين آن نيست؛ بلكه توجه دادن به زيباييهاي ساختاري، زباني، تصويري و روابط واژگاني آن است كه پس از گذشت قرنها تازگي دارد و از رونق نمي‎افتد.

Abstract Aesthetics is one of the most fundamental and essential topics which is originated back to Plato and even farther. Presently It has been existed through Islamic and contemporary western intellectual and theorist’s views. Religious art is one the intellectual attempts which is practiced to comprehend and perceive the reality of existence .Since The Quran, as a phenomenon writhen miracle, could be studied in diverse aspects , the present research carries out functions ,relation ,comparability and distinctness between aesthetics and religious art through interdisciplinary broad studies by analytical-comparative approach underscoring divine oration of the Holy Quran .The deduction of this research that is accentuated distinguish aspects of textual miracle from artistic and literary extends does not import the ignorance of profound content of the Holy Quran but attempts to signify its structural, lingual and figurative beauties and also its linguistic connection which is remained pristine after centuries and still flourish.