سبك شناسي ادبي قصايد زاهد تبريزي

Literary Stylistics regarding Ballades of Zahed Tabrizi as well introducing manuscript of it

بازار قالبهاي شعري در ادوار مختلف، گرمي يكساني نداشته است. با توجَه به اوضاع سياسي، ديدگاه صاحبان قدرت، شرايط اجتماعي، روحيات مردم و ... قالب يا قالبهايي در شعر مسلط ميشدند. آنچنان كه در دوره سبك خراساني شعر حماسي و قالب مثنوي، مدح و قصيده از ديگر قالبها رونق بيشتري داشته، در دوره سبك عراقي غزل از ديگر قالبها پيشي گرفته است. در عهد صفويان به دليل ديدگاه مذهبي ايشان، به شعر مدحي توجَهي نميشد و به تبع آن، قالب قصيده كه قالب مدح و ثنا بود از رونق افتاد. ليكن در همين دوران، شاعراني بودند كه از قالب قصيده در مسير ديدگاه مذهبي صفويان استفاده كرده، براي بقاي آن كوشيدند. زاهد تبريزي، شاعر و نويسنده پركار عهد صفويان، قصايدي دارد كه گوياي تلاش وي در كاربرد صنايع ادبي و صورخيال در قصيده و درپي آن گرمي بخشيدن به بازار سرد قصيده است. در اين مقاله، نگارنده بر آن است تا با استفاده از سه نسخه خطي ديوان زاهد تبريزي، صور خيال و بسامد بالاي صنايع ادبي مورد توجّه شاعر را ،در آن عهدِ قصيده گريز ،مورد بررسي قرار دهد

Different poetic forms are appreciated differently within various eras. A form or forms were dominant regarding political condition, the perspective of the governor, social condition, spiritual statues of people etc. As the epic and Form of Masnavi, Eulogy and Ballad were more appreciated comparing to the others in the Era of Khorasani Style; while Sonnet were more interested in the Era of Araqi Style. The Eulogy poem was not allocated too much of attention due to their religious perspective in the era of Safavid leading to less fame of Ballad form, which is the form of Eulogy. However, some poems recruited Ballad form in line to religious perspective of the Safavid and tried to survive it. Zahed Tabrizi, the hardworking poet and writer of the Safavid Era enjoys some ballades, which indicates his endeavor using literary techniques and elements of fiction on subject of ballad trying to appreciate forgotten ballad form. The objective of the this study is assessing the elements of fiction and high frequency of literary techniques, which are regarded by Zahed Tabrizi using the three manuscripts of Zahed Tabrizi’s Divan.