وظيفه گرايي اخلاقي كانت در بوته نقد و بررسي

A Critique of Kant’s Deontology

يكي از مباحث مطرح در فلسفه اخلاق، معيار ارزش گذاري افعال اخلاقي است. كانت، فيسلوف آلماني، معتقد است تنها فعلي واجد ارزش اخلاقي است كه مطابق با تكليف باشد و فاعل هيچ گونه انگيزه ديگري غير از عمل به وظيفه نداشته باشد. براي فهم اينكه چه عملي مطابق با وظيفه است، بايد به «امر مطلق» مراجعه كرد. مراد از «امر مطلق»، كه تمام وظايف اخلاقي ما را مشخص مي كند، عبارت است از: بنابر آن قاعده اي عمل كنيد كه بتوانيد همزمان اراده كنيد كه آن قاعده، قانوني جهان شمول گردد. وي امر مطلق را حكم بديهي عقل عملي مي داند. ازآنجاكه اين امر مطلق است، احكام به دست آمده از آن نيز مطلق خواهد بود. اين پژوهش، با رويكرد نظري و تحليلي و با هدف معرفي و نقد مكتب اخلاقي كانت تدوين يافته است.

One of the questions raised in ethics is the assessment criteria of moral behavior. Immanuel Kant, a German philosopher, believes that the action has moral value only when it is consistent with one’s duty and the agent performs it as his duty and has no motive in doing it except perfuming his duty. Given this, we should refer to categorical imperative to know which action is consistent with duty. By categorical imperative, which specifies all our moral duties, it is meant that it requires an agent to act only in ways which could be willed as a universal law. He considers categorical imperative as the immediate judgment of practical reason, and just as this affair is categorical the judgments obtained from it is categorical, too. Some criticisms are leveled to Kant’s ethical school (doctrine). Using theoretical_analytical method, this research is intended to expound and comment on Kant’s ethical school.