ارزيابي استرس گرمايي با كاربرد شاخص دماي تر گويسان ، شاخص نمره استرين گرمايي و دماي دهاني در شاغلين قنادي شهر اصفهان

مقدمه: شغل قنادي از جمله مشاغلي است كه تعداد قابل توجهي از كارگران در آن اشتغال دارند و در مواجهه با گرما قرار دارند. هدف از اين مطالعه ارزيابي استرس گرمايي با كاربرد شاخص دماي تر گويسان و شاخص نمره استرين گرمايي در كارگران قنادي شهر اصفهان بود. روش‌‌ها: اين مطالعه مقطعي- توصيفي در ماه‌هاي مرداد و شهريور سال 1391 بين ساعات 10 الي 14 بر روي 360 نفر از كارگران قنادي شهر اصفهان انجام شد. براي تعيين استرس گرمايي از شاخص دماي تر گويسان يا شاخص WBGT ، براي اندازه‌گيري ميزان استرين گرمايي درك شده توسط كارگران از پرسشنامه شاخص نمره استرين گرمايي يا شاخص HSSIو جهت اندازه‌گيري دماي دهاني از دماسنج ديجيتالي استفاده گرديد. در اين مطالعه عواملي نظير فضاي كارگاه، تكنولوژي پخت و وضعيت سيستم تهويه نيز مورد بررسي قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين شاخص WBGT محيط كار اين كارگران 97/22 بود كه زير حد مراقبت (0 C28) و حد مجاز(0 C31) براي كار سبك بود. بر اساس شاخص HSSI ، 5/77? افراد تحت مطالعه فاقد استرين گرمايي، 9/19? افراد احتمالا داراي استرين گرمايي و 6/5? افراد داراي استرين گرمايي بودند. نتيجه‌گيري: براساس نتايج اين مطالعه درصد كمي از كارگران در معرض خطر استرين گرمايي بودند كه مي‌تواند به دليل وجود تكنولوژي مناسب پخت، مساحت كارگاهي مناسب و استقرار سيستم‌هاي تهويه مناسب و ديگر راهكارهاي كنترل گرما باشد.