پيش‎بيني مولفه‎هاي شناختي و عاطفي شادماني بر اساس تجارب معنوي روزانه

Prediction of Cognitive and Emotional Components of Happiness Based on Daily Spiritual Experiences

شادماني، گمشده انسان معاصر، بنيادي‎ترين مفهوم در روان شناسي مثبت‎گراست. شمار پژوهش‎هايي كه به عوامل مرتبط با شادكامي پرداخته‎اند، در دو دهه اخير فزوني يافته است. اين پژوهش، با هدف شناسايي نقش تجارب معنوي روزانه در مولفه‎هاي شناختي و عاطفي شادماني انجام گرفت. بدين منظور، تعداد 193 نفر از دانشجويان كارشناسي دانشگاه شيراز با روش نمونه‎گيري خوشه‎اي مرحله اي انتخاب شدند و پرسش نامه تجارب معنوي روزانه، رضايت از زندگي، عاطفه مثبت و منفي را تكميل نمودند. داده‎ها با روش آماري تحليل رگرسيون چندگانه، به شيوه همزمان بررسي شدند. يافته‎هاي بيانگر اين است كه نمره كل تجارب معنوي روزانه با مولفه‎هاي شناختي و عاطفي شادماني رابطه‎اي مثبت و معنادار دارد. همچنين دو مولفه احساس حضور خداوند و ارتباط با خداوند در تجارب روزمره مي‎توانند رضايت از زندگي و عاطفه مثبت را به صورت مثبت و عاطفه منفي را به صورت منفي پيش‎بيني نمايند.

Happiness, what modern man has lost, is the most fundamental concept in positive psychology. In the last two decades, the number of studies investigating the factors associated with happiness has increased. This study aims to investigate the role of cognitive and affective components of happiness in daily spiritual experiences. To this end, 193 students of Shiraz University, selected by cluster sampling, completed questionnaires of daily spiritual experiences, life satisfaction, positive and negative emotions. Data were statistically analyzed using multiple regression techniques in a simultaneous way. The findings indicate that, total scores of daily spiritual experiences have positive and meaningful relationship with cognitive and emotional components of happiness. Moreover, the two components of feeling the presence of God and relation with Him in everyday experiences can predict life satisfaction and positive emotion in a positive way and negative emotion in a negative way.