مقايسۀ تأثير يك جلسه تمرين پلايومتريك و قدرتي بر آنزيم كراتين‌كيناز و پروتئين واكنش‌گر-C سرمي مردان تكواندوكار

Comparison the effect of one session plyometric and strength training on serum Creatine Kinase, and C-reactive protein in elite male Taekwondo athletes

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ تأثیر یك جلسه تمرین پلایومتریك و قدرتی با وزنه بر آنزیم كراتین‌كیناز تام و پروتئین واكنش‌گر-C سرمی مردان تكواندوكار بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی دو گروهی بود و در آن بیست نفر مرد تكواندوكار به‌طور تصادفی در دو گروه همگن (قدرتی و پلایومتریك) دسته‌بندی شدند. آزمودنی‌های گروه قدرتی با وزنه، شش دورۀ تمرینات باز كردن زانو و پرس پا (شدت 70%) را تا رسیدن به واماندگی اجرا كردند. آزمودنی­های گروه پلایومتریك نیز شش دوره از تمرینات پرش عمقی و پرش جانبی (شدت 70%) را تا رسیدن به واماندگی اجرا كردند. آنزیم كراتین‌كیناز تام و پروتین واكنش‌گر-C سرمی هر دو گروه طی سه مرحله (30 دقیقه قبل، بلافاصله و 24 ساعت بعد از تمرین) اندازه‌گیری شد. داده‌ها در قالب میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مكرر و آزمون بونفرونی در سطح معناداری (p<0.05) تجزیه و تحلیل شد. با وجود این­كه فعالیت آنزیم كراتین‌كیناز تام و نیز سطوح پروتئین واكنش‌گر-C سرمی هر دو گروه بعد از تمرین به‌طور معناداری افزایش یافت، اما در تغییرات این شاخص‌ها بین دو گروه پلایومتریك و قدرتی تفاوت معناداری مشاهده نشد (P<0.05). در نتیجه با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر به‌نظر می­رسد این دو شیوه، فشار فیزیولوژیكی و آسیب عضلانی یكسانی به همراه داشته‌باشند و تمرینات پلایومتریك آسیب عضلانی و التهاب بیشتری در مقایسه با تمرینات قدرتی به همراه نداشت.  

The aim of this study was compare effect of one session plyometric and strength exercise on serum Creatine Kinase and C-reactive protein in male Taekwondo athletes. The study design was two-group semi-experimental study with repeated measures. Twenty male Taekwondo athletes were randomly allocated in two homogeneous groups: S and P groups. In addition to basal measurements, serum CK and CRP were measured in both groups during the three stages (30 minutes before, immediately, and 24 hours after exercise). Data were analyzed by repeated measure ANOVA and Bonferroni tests using at α≤0.05. However Serum CK and CRP activities significantly increased in both groups but there was no significant difference between of changes of serum CK and CRP in strength and plyometric exercise groups (P≥0.05). In conclusion based on present results seem both exercise type cause same physiological and stress and muscle damage. Therefore didn’t see more mascle damage and inflammation in plyometric compare with strength exercise.