نظريه تلفيقي هابرماس

The Eclectic Theory of Habermas

نظريه هابرماس بسيار گسترده و چندوجهي است. اين نظريه درواقع بازسازي و تكميل نظريات انديشمندان كلاسيك و معاصر است. او از جامعه شناسان بسياري ايده گرفته و در نظريه خود استفاده كرده است. همچنين رد پاي نظريه پردازان، فيلسوفان و روان شناسان پرشماري را مي توان در انديشه هاي هابرماس مشاهده كرد. مطالعه كتاب ها و مقالات فراوان هابرماس و آثاري كه درباره اين جامعه شناس مشهور نوشته شده، نشان مي دهد كه مفاهيم اساسي نظريات وي بر اساس نظريات انديشمندان كلاسيكي چون ماكس وبر، اميل دوركيم، كارل ماركس و نظريات مكتب فرانكفورت و مكتب انتقادي بنا شده است. در اين مقاله به چگونگي استفاده هابرماس از نظريات دو نظريه پرداز مشهور، يعني وبر و ماركس، و در نهايت نظريه تلفيقي وي پرداخته ايم.

The theory of Habermas is all-embracing and multi-dimensional. In fact this theory is a supplementary version to the theories of contemporary classical scholars. He has included the ideas of many sociologists into his theory. Also, the trace of many theoreticians, philosophers, and psychologists are detected in Habermas’ thoughts. A study of Habermas’s books and articles and the works which have written about this famous great sociologist shows that the main concepts of his theories are based on the views of some classical scholars, such as Max Weber, Emil Durrheim, Carle Marks, Frankfurt school and critical School. This paper deals with the way Habermas makes use of Weber and Marks’s theories and finally it sheds light on his integrative theory.