طراحي مدل ارزيابي آمادگي مهارت‌آموزي الكترونيكي در ايران

E-Training Readiness Model for Iranian Technical and Vocational Training Centers

در سال‌هاي اخير توجه به كيفيت و گسترش آموزش‌هاي مهارتي به منظور تربيت سرمايه‌هاي انساني خلّاق و ماهر رشد چشمگيري داشته است. در اين مقاله با ارزيابي مدل‌هاي مختلف آمادگي الكترونيكي و با اتكا بر مطالعات تطبيقي و تحليل اطلاعات حاصل از مطالعات ملي، چارچوب مفهومي جامعي براي ارزيابي آمادگي مهارت‌آموزي الكترونيكي در كشور طراحي شده است. بدين منظور، مدلي مبتني بر اقتضايات بومي ايران طراحي شده و اجزاي آن از طريق پرسشنامه به محك نظر حدود 60 تن از خبرگان ملي گذاشته شده است. مدل مذكور براي ارزيابي آمادگي مهارت‌آموزي الكترونيكي در ايران ارايه شده كه شامل سه بُعد اصلي : «آمادگي زيرساخت سخت»، «آمادگي تمهيدات نرم»، «آمادگي نظارت، ارزيابي و هماهنگي» همراه با پانزده شاخص است كه مدل جامعي را براي ارزيابي نظام آموزش مهارتي كشور ارايه مي‌كند. مدل حاصل مي‌تواند چارچوب مناسبي براي ارزيابي و اندازه‌گيري ميزان توسعه‌يافتگي مهارت‌آموزي الكترونيكي در كشور باشد.

Focusing on quality and expansion of skill education to train creative and skill ful human resources has had a significant increase over the last years. In this regard, creating E-Training centers is among issues that should be carefully considered by training authorities. In this paper, evaluating different models for E-readiness, relying on comparative studies, and analyzing data obtained from national studies, a comprehensive conceptual framework has been designed to study e-training readiness in the country. The achieved model includes three main dimensions: “hard infrastructure readiness”, “soft provisions readiness”, “supervision, and arrangements readiness”, as well as fifteen indexes which offer a comprehensive model to the countries training system and define its position in the development of mass scaled E-learning.