تيپ شخصيتي و عملكرد زبان آموزان درآزمون هاي درك متن

Personality Type and Learners’ Performance in Reading Comprehension

چكيده: در اين پژوهش، تلاش شده است تا رابطه بين تيپ شخصيتي زبان آموزان و عملكرد آنان در آزمون درك مطلب بر اساس دو نوع متن با ساختارهاي متفاوت، يعني متن هاي روايتي و علي- معلولي مورد بررسي قرار گيرد. در همين راستا دو آزمون در ميان 379 دانشجوي كارشناسي رشته زبان انگليسي از چندين دانشگاه انجام شد. اين دو، شامل يك آزمون درك مطلب محقق ساخته متشكل از هشت متن با دو ساختار متني روايتي و علي- معلولي و يك پرسش نامه آزمون تعيين نوع شخصيت مايرز - بريگز بود. سپس داده هاي به دست آمده مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل داده ها حاكي از اين است كه توزيع نمرات براي هر دو ساختار متني نرمال نبود. بنابراين از دو آزمون كروسكال- وليس براي يافتن رابطه ميان متغيرها استفاده شد. نتايج آزمون كروسكال- وليس نشان داد كه رابطه ي معناداري بين عملكرد زبان آموزان در اين دو آزمون وجود ندارد. براي يافتن اين كه كدام يك از انواع شخصيت در يكي از اين آزمون ها بهتر عمل كرده است، هشت آزمون تي زوجي براي هشت نوع شخصيت مورد مطالعه انجام شد. نتايج به دست آمده نشانگر اين بود كه همه انواع شخصيتي در آزمون متون روايتي بهتر عمل كردند اما برتري براي چهار تيپ شخصيتي حسي احساسي ادراكي، حسي احساسي قضاوتي، حسي متفكر قضاوتي و شهودي احساسي ادراكي چشم گيرتر بود. به دليل وجود ويژگي احساسي در ميان بيشتر آزمودني ها در اين چهار گروه، چنين نتيجه گيري شد كه افراد داراي اين ويژگي، به دليل وجود همخواني ميان احساسي بودن و ويژگي هاي متون روايتي بهتر عمل مي كنند.

Abstract: This study is an attempt to find the relationship between personality type of the learners and their performance on reading comprehension tests of two structurally different texts, i.e. narrative and cause/effect. To detect the relationship, a researcher-made reading comprehension comprising eight passages of both text structures and the Persian version of the Myers-Briggs Type Indicator were administered to a group of 379 BA English students from different Iranian universities. The collected data were analyzed and the results indicated that the distribution of subjectsʹ scores on both tests were not normal. Therefore, two Kruskal-Wallis tests were run to detect the relationship. The results of the Kruskal-Wallis tests showed no difference between the subjectsʹ performance on both tests. In order to find out if any specific personality type group had performed better on one of the tests, eight paired sample T-tests were run. The results indicated that compared to the cause/effect mean scores, all groups had performed better on the narrative test, but the difference between the mean scores of STJ, SFJ, SFP, and NFP personality groups were significant. Therefore, it was concluded that the inclusion of most of the feeling subjects, who possess certain personality characteristics congruent with narrative textual features, in these four categories has assisted their better performance. Drawing on the results of the study, implications of the results are suggested.