تحليل نابرابري هاي فضايي توزيع خدمات در سطح محلات منطقه شش تهران

Analysis of the Spatial Inequalities in Distribution of Services in Neighborhoods of Six Region of Tehran

عدالت فضايي و عدالت جغرافيايي به معني توزيع عادلانه خدمات و امكانات شهري براي رسيدن به جامعه‌اي متوازن، و يكي از رهيافت‌هاي عدالت اجتماعي است. هدف مقاله حاضر بررسي وضعيت توزيع خدمات در سطح محلات منطقه شش براساس جمعيت، مساحت و سرانه كاربري‌هاي خدماتي است. روش تحقيق توصيفي – تحليلي است. به منظور تحليل نحوه توزيع خدمات در سطح محلات منطقه شش، مدل‌هاي L.Q، ضريب امتياز استانداردشده و مدل VIKOR به‌كار گرفته شده است. سپس با به‌كارگيري مدل كپ لند (Copeland) نتايج مدل هاي مذكور تلفيق شد. نتايج نشان مي دهد خدمات شهري به‌طور عادلانه در سطح محلات منطقه 6 توزيع نشده است. به‌طوري‌كه محلات آرژانتين ساعي و ميدان وليعصر در بهترين وضعيت، و محلات فاطمي و قزل قلعه در پايين ترين سطح برخورداري از توزيع خدمات قرار دارند. همچنين، يافته ها حاكي از آن است كه توزيع فضايي جمعيت و خدمات نيز به‌طور عادلانه انجام نگرفته است. بنابراين، با توجه به ساختار منسجم و سيستمي شهر، بايد به عدالت فضايي در نحوه پراكنش خدمات در سطح محلات منطقه 6 و توزيع اين خدمات با توجه به جمعيت آن توجه شود.

Spatial justice and geographical justice as fair distribution of services and amenities in order to achieve a harmonious so city and one of the social justic approach. Not proper distribution of services, leads to elimination of the justice and will increase dissatisfy faction of citizens from their location. The research method is descriptive – analytical. In order to analysis of how the distribution of services in neighborhoods of six region of Tehran, the LQ, standardized coefficient and VIKOR model is used. Then, using the Copeland model to combine the results of these models is discussed. The results show that an urban service is not distributed fairly in neighborhoods of this region. So that neighborhoods of Arjanteen – saei and MedaneValiasr in the best position and neighborhoods of Fatemi and Ghezelghale, are located at the lowest level in having of urban services distribution. Also findings indicated that the spatial distribution of population and services is not fair. Thus, considering the structure of coherent and systematic of city, attention to the spatial justice of distribution service in level neighborhoods of six regions and distribution of these services according to the population, has made it necessary.