چرخه عمر شركت و معيارهاي ارزيابي عملكرد

Firm Life Cycle Stages and Performance Evaluation Criterions

پژوهش حاضر به بررسي تاثير چرخه عمر بر روي عملكرد شركت‏هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. در گام نخست با استفاده از داده هاي نمونه آماري متشكل از 685 سال- شركت براي دوره زماني پنج ساله 1386 تا 1390 با كمك متغيرهاي چرخه عمر شامل رشد فروش، سود تقسيمي و مخارج سرمايه‏اي نمونه به سه طبقه شامل شركت‏هاي در مرحله رشد، مرحله بلوغ و شركتهاي در مرحله افول دسته بندي شد. يافته هاي پژوهش آشكار ساخت كه ميانگين معيارهاي ارزيابي كيو توبين و بازده دارايي ها در مراحل مختلف چرخه عمر شركت ها با يكديگر تفاوت معني داري دارند، بررسي هاي بيشتر نشان داد كه ميانگين كيو توبين در دو مرحله رشد و افول تفاوت معناداري با يكديگر داشته و ميانگين معيار مذكور براي شركت هاي در مرحله افول بيشتر از شركت هاي در مرحله رشد است. همچنين نتيجه آزمون مشابه درباره مقدار بازده دارايي ها نيز نشان داد كه اين معيار در مراحل رشد و بلوغ و همچنين مراحل رشد و افول تفاوت معناداري با يكديگر دارند.

This study investigated the effect of life cycle stages of listed firms in the Tehran stock exchange on their performance evaluation criteria. Based on analysis 685 firm-year data companies are classified into three groups including firms in growth, maturity and decline stages. After removing the firms which weren’t concern with life cycle model, 86 firms were selected to test two main hypotheses of the research. The results showed that the Tobin’s Q and ROA performance evaluation criteria were different in various life cycle stages. Moreover, examination by LSD test also revealed that Tobin’s Q performance evaluation criterion in growth stages was significantly different from those in decline stages because the acquisition of main assets in past time, their assets book value was low and respectively their Tobin’s Q was high. The same result was also true for ROA ratio.