هماهنگي قول و فعل حاكمان مسلمان و تاثير آن بر جامعه از ديدگاه اميرالمومنين علي(ع)

In harmony with behavior and promises of Muslim rulers and its effects on society from Imam Ali’s (PH) viewpoint

اميرالمومنين علي(ع) با بينش عميق كه نشان دهنده جايگاه والاي آن حضرت است، همگان را به پايبندي به ارزشهاي والاي انساني فرامي‌خواند. در اين ميان از جمله موضوعاتي كه امام علي(ع) به نقش مهم آن در سياست اشاره دارد، شيوه‌هاي حكومت‌داري و شاخصه‌هاي زمامداران است. اين پژوهش به بررسي ديدگاه نهج البلاغه در زمينه همسويي و همسازي قول و فعل در اداره امور مي‌پردازد؛ زيرا برخي حكّام با دروغ‌گويي و دادن وعده‌هاي تهي به دنبال جلب اعتماد ديگران هستند، تا به منافع خود برسند، به همين جهت حضرت همواره به كارگزاران خود توصيه مي‌كند كه در اداره امور به قول خود وفا و به وعده‌ها عمل كنند، تا اينكه سخن زمامدار بتواند در مردم اثرگذار باشد و عمل‌گرايي در اداره امور نهادينه شود. در اين هنگامه بر زمامداران بايسته است كه با منطقي شفاف در وادي قرآن و سنت قدم زنند و از عواملي كه سبب انحراف از حكومت و مديريت مي‌شود، فاصله بگيرند.

Imam Ali (PH) with his facile insight that is indicant of his high status invited everyone to encumber by high human values. In this case, one of issues that Imam Ali (PH) pointed out to its importance in politics is the way of governing and the characteristics of rulers. This research examining Nahjol Balaqeh’s perspective in harmonizing the behavior and promises of Muslim rulers in managing affairs, because some rulers with lying and giving unfilled promises trying to attract trust of others to achieve their revenue, so for this reason Imam (PH) always for managing affairs recommit to his governors to be in harmony with their behavior and promises, until the words of governors be effective on people and institutionalize pragmatism [be faithful to their acts and promises] in managing affairs. In this case the governors must act to Qur’an and Sonnah with a clear logic and avoiding from factors that cause to departure from government and management.