جايگاه صله رحم در سبك زندگي ديني

Position of Connection of Kinships in Religious Lifestyle

يكي از مولفه‌هاي كليدي و برجسته سبك زندگي ديني در حوزه ارتباطات انساني، ارتباط با خويشان و بستگان نسبي و سببي، اعم از مومن و غير مومن است كه به «صله رحم» تعبير شده است؛ آموزه‌اي كه در منابع ديني و سيره بزرگان دين نيز فراوان و با تعابير مختلف بر رعايت آن در هر شرايط ممكن تصريح و تاكيد شده است. اين ارزش اجتماعي به‌رغم پشتوانه‌هاي عقلي، شهودي، ديني و تجربي، تحت تاثير برخي تحولات ساختاري، شخصيتي، فرهنگي و ارتباطاتي از جايگاه پيشين خود در جامعه سنتي، افول كرده و به يك ادب اجتماعي مرسوم در برخي تعاملات موسمي و مناسبتي تبديل شده است. اين نوشتار درصدد است تا با رجوع مستقيم به منابع اصيل ديني (آيات وروايات)، جايگاه اين آموزه راهبردي را در سبك زندگي ديني و حيات طيبه يا مدينه فاضله اسلامي تعيين و تحليل كند

One of the key and significant factors of religious life in the field of human relationships is the relationship with relatives by blood or by marriage either pious or impious which is referred to as “connection of kinships”. It is a teaching which has been stipulated and emphasized on in the religious resources and traditions of the religious leaders frequently along with various interpretations to observe it in any possible conditions. Despite of rational, intuitive, religious and empirical supports, this social value has been declined from its former position of the traditional society because of some structural, personal, cultural, and communicative changes and has been turned to a conventional social decorum in some occasional and seasonal interactions. Enjoying the original religious resources (verses and narrations) directly, this paper intends to analyze and to determine the position of this strategic teaching in religious lifestyle and pure life or Islamic utopia.