شناسايي نقش‌هاي رسانۀ ملّي (تلويزيون) در توسعۀ كارآفريني در ايران بر مبناي روش‎شناسي كيو

Identification of Roles of the National Media (TV) in Development of Entrepreneurship in Iran Based on the Q Methodology

تنوّع جمعیتی و مطالبات تغییریافتۀ مشتریان و اُفت‎وخیزهای مداوم اقتصادی و تغییر رویكرد انرژی، همگی باعث‎شده‌اند تا كارآفرینی به عنوان یكی از اصلی‌ترین استراتژی‌های ملّی اكثر كشورهای پیشرفته و حتی جهان سومی مدّنظر قرارگیرد. یكی از عوامل مؤثر در توسعۀ كارآفرینی، نقش رسانه‌های جمعی از جمله تلویزیون است. هدف این تحقیق تبیین نقش تلویزیون در توسعۀ كارآفرینی در ایران بر اساس روش‎شناسی كیو (Q Methodology) است. بر اساس داده‌های مشاركت 48 نفر حاصل از تكمیل پرسشنامۀ كیو و نتایج تحلیل عاملی بر حسب اشخاص (مدیران و خبرگان رسانه و كارآفرینی)، نقش‌های سیزده‌گانۀ تلویزیون در توسعۀ كارآفرینی بر اساس مدل سه‎شاخگی شناسایی شد؛ نقش‌های رفتاری: آموزش كارآفرینانه، قابلیت كارآفرینانه، الگوسازی رفتار كارآفرینانه، شناسایی فرصت كارآفرینانه، گرایش كارآفرینانه، توسعۀ مهارت‌های كسب و كار، خودكارآمدی (خودباوری) كارآفرینانه، و اقدام كارآفرینانه؛ نقش‌های ساختاری: اصلاح قوانین كسب و كار، مستندسازی تجارب كارآفرینانه؛ نقش‌های زمینه‌ای: فرهنگ‌سازی كارآفرینانه، اطلاع‎رسانی فعالیت‌های كارآفرینانه و نهادینه‌سازی فرهنگ كار گروهی

  Population diversity, varied demands of the customers, constant economic fluctuations, and change of energy approach have all caused the entrepreneurship to be taken into account as one of the most important national strategies of both developed and underdevelopment countries. One of the agents influencing upon entrepreneurship development is the role of mass media such as television. This investigation attempts to shed light on the role of television in entrepreneurship development in Iran based on the Q Methodology. On the foundation of participation data related to 48 people obtained from the Q Methodology questionnaire and the results of agent analysis based on persons (directors and experts of media and entrepreneurship), thirteen roles of television in developing entrepreneurship on the basis of three-dimensional model were identified: behavioral roles, entrepreneurial education, entrepreneurial capabilities, modeling entrepreneurial behavior, recognition of entrepreneurial opportunity, entrepreneurial orientation, development of business skills, entrepreneurial self-efficacy, entrepreneurial action, structural roles, modification of business laws, documenting the entrepreneurial experiences, contextual roles, entrepreneurial cultivation, distributing information on entrepreneurial activities, and institutionalizing the culture of teamwork.