زهد و وارستگي دوستان خدا و بي‏اعتنايي آنان به دنيا (3)

Asceticism of God’s Friends and Their Unconcern about this World (3)

اين مقال، شرحي است بر مناجات زاهدين امام سجاد عليه‏السلام. ما بايد روح توحيد در گستره اعمال، رفتار وگفتارمان تجلي يابد و باور كنيم كه بدون خواست خداي متعال، كاري صورت نمي‏گيرد. البته خدايمتعال از طريق اسباب و عوامل موجود ما را ياري مي‏رساند. ما نيز بايد به كمك اسباب مادي موجودتلاش كرده، از خداي متعال استعانت بجوييم. بايد توجه داشت كه انسان با سروكار با اسباب مادي اين دنيايي، لذت‏هايي از آن عايدش مي‏شود وحكمت وجود اين لذت‏ها، تامين نيازهاي مادي دنيايي است. با اين حال، بايد به اندازه نياز به لذايذدنيايي اكتفا كرد و دلبسته و فريفته آن نشد. از جمله راه‏هاي كاستن از دلبستگي دنيايي عبارتند از: توجهبه كاستي‏ها و عيوب دنيا، توجه به اينكه دنيا سرايي سرشار از درد و رنج است، زهد و وابستگي از دنيازيبنده اولياي الهي است، ضرورت بهره‏گيري از رحمت الهي و درك لذت محبت و انس با خدا.

This article is an exposition of Imam Sajjad’s whispered prayer of the abstainers. We should show the spirit of unity of God in our deeds, behavior and speeches and believe that we can’t do anything without Gad’s will. Indeed God Almighty helps us to carry out things by providing us with the means and factors. Similarly, when using the available material means, we should try by seeking help of God Almighty. We should know that man’s involvement in worldly material facilities brings pleasures to him and these pleasures are intended to satisfy his worldly material needs. Yet, we should be contented only with the required worldly desires and not be strongly attached to them. Among the ways of reducing one’s attachment to this world are: considering the deficiency of this world, realizing that this world is an abode full of sufferings, asceticism and detachment from this world is well suited to the friends of God and signifigance of seeking divine mercy and enjoying the pleasure of one’s love for and intimacy with God.