تاثير 12 هفته تمرينات مقاومتي بر سطوح آپلين، امنتين-1 و مقاومت به انسولين در زنان مسن داراي اضافه وزن مبتلا به ديابت نوع 2

The effect of 12 weeks of resistance training on the Apelin, Omentin-1 levels and insulin resistance in the elderly overweight women with type 2 diabetes

زمينه و هدف: امروزه مشخص شده است آپلين و امنتين به عنوان هورمون ترشح شده از بافت چربي، مي‌توانند در تنظيم سوخت و ساز متابوليكي موثر باشند.هدف از تحقيق،بررسي تاثير 12 هفته تمرينات مقاومتي بر سطوح آپلين، امنتين-1 و مقاومت به انسولين در زنان مسن چاق مبتلا به ديابت نوع 2 بود. روش بررسي: در اين مطالعه،30 زن مسن انتخاب و بر اساس درصد چربي و BMI به دو گروه كنترل (15 نفر، ميانگين سني 88/5 ±30/53 و 2/2 ±7/28 =BMI) و گروه آزمايش (15 نفر، ميانگين سني 12/7 ±26/51 و 6/3 ±11/29 =BMI) تقسيم شدند.برنامه تمريني شامل تمرينات قدرتي با شدت 50-55 درصد 1RM (يك تكرار بيشينه) كه 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا گرديد. نمونه‌هاي خوني قبل از تمرينات و 24 ساعت پس از آخرين جلسه جمع آوري شد. ارزيابي داده‌ها با آزمون يو مان ويتني و مقايسه پيش آزمون و پس آزمون هرگروه با آزمون ويلكاكسون در سطح معني‌داري 05/0P? انجام شد. يافته‌ها: تغييرات معناداري در سطوح پلاسمايي گلوكز مشاهده شد (001/0P=) اما تفاوت معناداري بين امنتين، آپلين و مقاومت به انسولين درگروه آزمايش و كنترل مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: در نهايت مي‌توان گفت كه برنامه تمريني تحقيق حاضر توانسته است كه متابوليسم گلوكز را در بدن تغييير دهد اما اين برنامه‌هاي تمريني عامل بالقوه‌اي در تحريك امنتين و آپلين نبوده است و شايد مدت زمان برنامه تمريني جهت تغيير در ميزان توليد اين دو هورمون كافي نبوده است. واژگان كليدي: تمرينات مقاومتي، امنتين، آپلين، مقاومت به انسولين، ديابت نوع 2

Background and Objective: Nowadays, it has been recognized that Apelin and Omentin as the hormones secreted by adipose tissue, can be effective in regulating metabolism. The purpose of the present study was to determine the impact of 12 weeks of resistance training exercises on the Apelin, Omentin-1 levels and insulin resistance in overweight elderly women suffering from type 2 diabetes. Materials and Methods: 30 elderly obese women were selected then assigned into two groups of control (n=15) and case (n=15) based on their body fat percentage and BMI. The mean age and BMI of the participants in the case and control groups were 53.30 ± 5.88, 28.7±2/2 and 51.26± 7.12 , 29.11 ± 3.6 respectively. The intervention program included resistance exercises with 50-55% 1 RM conducted increasingly, 3 times a week for 12 weeks. Blood samples were taken before the training and 24 hours after the last training session. U Mann-Whitney Test was used to analyze the data and Wilcoxon test was used at the significance level of p? 0/05 to compare pretest and posttest results in the groups, Results: The results showed that there was a significant difference in glucose level (p < 0.00001), but no significant difference was found between Apelin and Omentin-1 levels and insulin resistance. Conclusion: It is concluded that although our training exercise program changed the glucose metabolism, it cannot be considered as a potential means of evoking the level of Apelin and Omentin-1. This may be due to inadequate time and intensity of the training exercises. Keywords: Resistance exercise training, Omentin protein human, Apelin protein, Human, Glucose, Type 2 diabetes