اثربخشي آموزش راهبردهاي مديريت زمان بر بهبود مهارت‌هاي مطالعه و تعلّل‌ورزي دانش‌آموزان

The effectiveness of time management skills’ training on study skills and procrastination of students

هدف اين مطالعه بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي مديريت زمان بر بهبود مهارت‌هاي مطالعه و تعلل‌ورزي دانش‌آموزان پسر بود. اين پژوهش به شيوه آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري پژوهش كليه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان نورآباد (دلفان) در سال تحصيلي 92-91 بود. نمونه پژوهش شامل 400 نفر از دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه بود كه از ميان مدارس اين شهرستان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند (براي هر گروه 25 نفر)؛ بدين‌صورت كه از بين 400 دانش‌آموز 50 نفر از دانش‌آموزاني كه 2 انحراف نمره بالاتر در مقياس تعلل‌ورزي دريافت كرده بودند به‌صورت تصادفي انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي نيز در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه مهارت‌هاي مطالعه و تعلل‌ورزي استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري (MANCOVA) نشان داد كه آموزش راهبردهاي مديريت زمان بر بهبود مهارت‌هاي مطالعه و تعلل‌ورزي دانش‌آموزان موثر بوده است (001/0 > P). از آنجا كه آموزش مهارت‌هاي مديريت زمان مي‌تواند بر ايجاد اعمال و بينش‌هاي نو و اصيل تاثير مهمي داشته باشد، و با توجه به اين‌كه زمان يك منبع محدود به شمار مي‌آيد لزوم مديريت آن به‌خصوص در محيط‌هاي آموزشي و براي دانش‌آموزان از اهميت بالايي برخوردار است.

The purpose of the present study was to examine the effectiveness of time management skills’ training on enhancing Study Skills and decreasing the procrastination of students. It was a Quasi-experimental research with pre- and post-test design with control group. The statistical population included Middle school boys in Delfan city in the academic year 1391-92. The participants included 400 Middle school male students from among the male students in Delfan city who were selected through the cluster random sampling method. Then, they were assigned to control and experimental groups (25 students in each group). From among the 400 student, 50 students who had received more than 2 SD score on the scale of procrastination were selected randomly and then they were assigned to control and experimental groups. To collect the data, Study Skills Inventory and Procrastination Inventory were used. The results of multivariate analysis of covariance (MANCOVA) showed that time management skills’ training was effective on enhancing Study Skills and decreasing the procrastination of students (P < 0/001). Due to the fact that time management skills’ training can have a significant impact on developing new and original insights and considering the fact that time is a limited resource, the necessity of time management, particularly at educational settings is of great importance.