ارزيابي تاثير سيستم ريشه‌اي كلهو در مقاوم‌سازي خاك با استفاده از شاخص‌هاي RDR و RDDI

Assessment of soil reinforcement by Diospyros lotus roots using RDR and RDDI indexes

استقرار و توسعه گياهان سريع‌الرشد با سيستم ريشه‌اي موثر اقدامي مثبت در كاهش فرسايش توده‌اي زمين در شيب‌هاي ناپايدار است. تاثير سيستم‌هاي ريشه‌اي گونه‌هاي مختلف در مقاوم‌سازي خاك‌ها و كاهش فرسايش تابع ويژگي‌هاي فيزيولوژيكي و اكولوژيكي ريشه‌ها است. در پژوهش انجام شده بر روي يكي از گونه‌هاي غالب جنگل‌هاي شمال ايران به نام كلهو يا خرمندي (Diospyros lotus)، براي اولين ‌بار تاثير سيستم ريشه‌اي گونه مذكور در مقاوم‌سازي خاك با انجام بررسي‌هاي ميداني، نمونه‌برداري از خاك مسلح با ريشه گياه و انجام تست‌هاي آزمايشگاهي بررسي شد. بر اساس نتايج اخذ شده چسبندگي و مقاومت برشي خاك مسلح به ريشه در يك گونه، به‌طور عمده تابع تراكم و قطر ريشه‌ها است. ارزيابي نتايج آزمايشات انجام شده با دو شاخص RDR و RDDI نشان مي‌دهد، سيستم ريشه‌اي گونه جنگلي كلهو باعث افزايش چسبندگي و مقاومت برشي خاك به‌ترتيب به بيش از 207 و 350 درصد شده و اين فرايند نقش موثري در مقاوم‌سازي خاك و كنترل فرسايش توده‌اي به‌ويژه زمين‌لغزش‌هاي كم عمق دارد.

The establishment and development of fast-growing trees with effective root systems and avoidance of deforestation are effective ways for slope stability and to reduce landslides. Soil reinforcement and reduction of erosion by tree root systems are influenced by physiological and ecological characteristics of roots. In this research, root reinforcement of Diospyros lotus, one of dominant species in the forests of northern Iran, was investigated by reinforced soil sampling and laboratory testing. Based on the results, shear strength of reinforced soil is related to two factors of root density and diameter. Evaluating test results by RDR and RDDI indexes showed that soil cohesion and shear strength of reinforced soil by Diospyros lotus roots increased by 207 and 350 percent respectively compared to unreinforced soil and this process has an effective role in Soil reinforcement and massive erosion control, especially in shallow landslides.