بيلان انرژي و ساختار حرارتي مخازن در مناطق خشك

Energy budget and thermal structure of the reservoirs in the arid regions,

دانستن ميزان تبخير از سطوح آزاد آبي نظير كانال‌ها، مخازن و درياچه‌ها به‌منظور مديريت صحيح و دقيق منابع آبي ‏ضروري است. در اين تحقيق، ميزان تبخير ماهانه با استفاده از روش بيلان انرژي براي درياچه سد ساوه (الغدير) بين ‏سال‌هاي 1386-1374 محاسبه شده است. ميزان تبخير سالانه محاسبه شده با استفاده از اين روش براي اين حجم ‏آبي از ميزان بيشينه 174 سانتي‌متر در سال 1384 تا مقدار حداقل 151 سانتي‌متر در سال 1376 نوسان نشان ‏مي‌دهد. همچنين، الگوي تغييرات مقادير ماهانه تبخير از سالي به سال ديگر متفاوت است، ولي به‌طوركلي مي‌توان ‏گفت كه الگوي مورد انتظار به‌طور ميانگين مقادير اندك تبخير در ماه‌هاي دي و بهمن و به‌دنبال آن افزايش تا ماه‌هاي ‏خرداد و تير است. بررسي ساختار حرارتي درياچه سد ساوه نشان مي‌دهد كه شارهاي انرژي ورودي و خروجي به اين ‏حجم آبي نوسانات زيادي از نظر مقدار و شدت دارا بوده، تشعشع خورشيدي و اتمسفريك ورودي و تشعشع طول موج ‏بلند گسيل شده از آب درياچه بزرگ‌ترين مقادير شار انرژي تبادلي براي اين درياچه كوچك و عميق هستند.‏

Knowing the rate of evaporation from surface water resources such as channels, reservoirs and lakes is essential for precise management of water balance. In this study, monthly evaporation was determined by Bowen Ratio Energy Budget (BREB) method for Alghadir Lake (Saveh, Iran) from 1995-2007. Some variations have been observed on the estimated evaporation of the energy budget at different years, ranging from 151 cm for 1997 to 174 cm for 2005. Also, there is no specific monthly evaporation pattern for all the years, but evaporation rates were low in Jan and Feb and highest during the Jul and Aug. Surveying of lake thermal structure showed that inflow and outflow energy fluxes to this water volume have large variations and incoming solar shortwave radiation, incoming atmospheric longwave radiation and longwave atmospheric radiation emitted from the water surface are largest energy fluxes for this small and deep lake.