پيش‌بيني تغييرات برخي از متغيرهاي اقليمي با استفاده از مدل ريز مقياس‌سازي LARS-WG و خروجي‌هاي مدل HADCM3 تحت سناريوهاي مختلف

Predicted changes in some of climate variables using downscale model ‎LARS-WG and output of HADCM3 model under different scenarios

امروزه پيش­‌بيني بلندمدت متغيرهاي اقليمي براي اطلاع از ميزان تغييرات و در نتيجه در نظر گرفتن تمهيدات لازم براي سازگاري و تعديل اثرات سو ناشي از تغيير اقليم مورد توجه هيدرولوژيست­‌ها و پژوهشگران قرار گرفته است. در حال حاضر، مدل‌­هاي گردش­ عمومي جو (GCM) قوي­‌ترين ابزار به‌­منظور توليد سناريوهاي اقليمي مي­‌باشند. به‌­دليل دقت مكاني پايين مدل­‌هاي گردش عمومي جو، اين مدل­‌ها نمي­‌توانند تقريب درستي از شرايط آب ­و هوايي منطقه مورد مطالعه ارايه دهند. لذا بايستي خروجي ­آن­‌ها تا حد ايستگاه هواشناسي ريزمقياس شود. در اين پژوهش، ابتدا با استفاده از آزمون ناپارامتريك من­-كندال روند متغيرهاي بارش، دماي كمينه، دماي بيشينه و تابش براي دوره پايه مورد بررسي قرار گرفت. سپس اين متغيرها با استفاده از خروجي­‌هاي مدل HADCM3 تحت سه سناريوي A1، A2 و B1 تاييد شده IPCC ريز مقياس شده و تغييرات ماهانه آن­‌ها در حوزه آبخيز بار نيشابور براي سه دوره 2030-2011، 2065-2046 و 2099-2080 نسبت به دوره پايه 2010-1971 مورد بررسي قرار گرفت. هر سه سناريو نتايج تقريباً مشابهي مبني بر كاهش بارش و افزايش تابش، دماي كمينه و دماي بيشينه در دوره‌هاي آتي نشان دادند. به­‌عنوان مثال، نتايج حاصل از سناريوي A2 حاكي از افزايش ميانگين سالانه دماي بيشينه و كمينه تقريباً به‌­صورت يكسان و به ميزان 1.1، 3.2 و 4.6 درجه سانتي­‌گراد، افزايش تابش به ميزان 0.07، 0.30 و 0.33 ميلي­‌ژول در مترمربع در روز و كاهش بارش به ميزان 16.4، 17.6 و 31.9 درصد به‌­ترتيب در اين دوره‌­ها نسبت به دوره پايه مي­‌باشد.

Now a day, long-term prediction of climate variables is necessary for climate change impact ‎studies. Currently Global Circulation Models (GCM) are powerful tools to generate climate ‎scenarios. These models are limited to capture the local climate due to their low spatial ‎resolution. So, they cannot be directly applied for hydrological modeling in a catchment scale. ‎In this research, first the trend of variables such as rainfall, radiation, maximum and minimum ‎temperature were assessed for the base period with nonparametric Man-Kendall test. Second, ‎these variables were downscaled by using the outputs of HADCM model and under three ‎scenarios of A1, A2 and B1 which are accepted by IPCC(1971-2010) under three scenarios ‎and their monthly changes were investigated for three periods of 2011-2030, 2046-2065 and ‎‎2080-2099 compared to the base predicted period of (1971-2010). All these scenarios showed ‎almost similar results on precipitation shortage and increasing of solar radiation, minimum and ‎maximum temperature over the future periods. As an example, the results of A2 scenario ‎showed increasing of the annual mean, minimum and maximum temperature by 1.1, 3.2, and ‎‎4.6 °C, increasing of solar radiation by 0.07, 0.30 and 0.33 mJ m-2d-1 and decreasing ‎precipitation by 16.4, 17.6 and 31.9 percent for these periods compared to the base period.‎