اصل وفاي به تعهدات و قراردادها؛ مقايسه حقوق بين الملل اسلامي و حقوق بين الملل معاصر

The Fulfilment of Commitments and Contracts: a Comparative Study of Islamic Law and Current International Law

پايبندي به تعهدات و قراردادها، با فطرت، آموزه هاي اصيل اسلام و آموزه هاي حقوق بين الملل معاصر سازگار و همسو است. اهميت اصل وفاي به تعهدات و قراردادها، در تعاليم اسلام به گونه اي است كه شرط لازم دينداري و يكي از مهم ترين پايه هاي نظريه اسلام خوانده مي شود. در حوزه حقوق بين الملل معاصر هم، تنها با رعايت اين اصل، كشورها مي توانند به طور سازنده با يكديگر تعامل كنند؛ زيرا يكي از عوامل مهم درگيري ها و جنگ ها در طول تاريخ «عدم پايبندي به تعهدات» بوده است. در اسلام از نظر قرآن كريم، كشورهايي را كه به هيچ يك از تعهدات خود پايبند نيستند، مستكبر خوانده و خواستار نابودي آنها در عرصه بين المللي است. با مقايسه رويكرد اسلام و رويكرد حقوق بين الملل معاصر به اين مهم، مي توان به برتري هاي رويكرد اسلامي در گستره اين اصل و ضمانت اجراي آن در مراحل مختلف پي برد. با فهم اين برتري، مي توان آموزه هاي اسلام را به عنوان مرجع و مبنايي بهتر و كارآمدتر به حقوق بين الملل عرضه نمود.

The fulfilments commitment and contracts is compatible with human nature, true Islamic doctrines and the doctrines of current international law. In Islamic doctrines, the importance of fulfillment of commitments and contracts is considered as a special condition of piety and one of the main principles of the theory of Islam. Moreover, in current international law, countries can deal with each other effectively by observing this condition, because lack of commitment has been one of the main causes of the struggles and wars throughout history. In Islam, the Quran considers the countries which do not fulfill their commitments as tyrant and their not being committed is their downfall in the international eyes. A comparison between the approach of Islam and that of current international law shows that the Islamic approach has precedence over the other approaches regarding of this principle and its sanctions in the different stages. Having realized the superiority, of the Islamic approach, we can present Islamic doctrines as a better and more efficient source of international law.