بررسي نشانه- معناشناختي ظرفيت‌هاي نمايشي تعزيه و تراژدي با رويكرد نشانه‌شناسي آنالوگ و ديجيتال

A Semiotics Study of Dramatic Aspects in Taʹʹzieh and Tragedy: An Analogic and Digital Semiotics Approach

تراژدي و تعزيه، دو سنت نمايشي كلاسيك محسوب مي‌شوند كه به دليل ريشه داشتن در آيين و نيز وابستگي به مذهب، فرهنگ، اسطوره و لحن، قابل بررسي تطبيقي هستند. هدف از اين پژوهش، بررسي ارزش‌ها و ظرفيت‌هاي نمايشي اين دو گونه نمايشي در تطابق با يكديگر است. در راستاي اين هدف، مولفه‌هاي مختلفي همچون روايت يا تقليد، شبيه و شخصيت، شيوه اجرايي، جلوه‌هاي كلامي، تزكيه و تاثير بر مخاطب مقايسه مي‌شوند. در اين مقاله درصدد پاسخ به اين پرسش هستيم كه چگونه مي‌توان ظرفيت نمايشي تراژدي را بر تعزيه يا بالعكس (يكي را بر ديگري) رجحان داد؟ به نظر مي‌رسد با استفاده از رويكرد نشانه- معناشناسي و نيز زيرمجموعه‌هاي آن، نشانه‌شناسي ديجيتال و آنالوگِ لويي ژان‌ كلوه بتوان ميزان تشابهات و اختلافات نمايشي اين دو گونه را بهتر بررسي كرد. هدف ديگر از اين پژوهش، نقدي بر پژوهش‌هاي تطبيقي موجود تعزيه با نمايش‌هاي تراژدي و حماسي است كه به نظر مي‌رسد از مهم‌ترين ركن تعزيه، يعني شيوه اجرايي آن چشم‌پوشي كرده‌اند و ارزش‌هاي آن را نسبت به گونه‌هاي ديگر سنجيده‌اند.

Tragedy and Taʹziyeh are considered as classical dramatic forms that due to their roots in ritual and their dependence on religion, culture, myth and tone can be studied in a comparative manner. The aim of the present paper is to study the dramatic aspects and capacities of these two dramatic forms in comparison with each other. To achieve this goal, different parameters such as narrative or representation, alike and character, performance style, verbal effects, catharsis and audience impact are compared. In this study, we seek answer to the following questions; how the dramatic capacities of tragedy can be preferred over the Taʹziyeh or vice versa. It seems that in the light of a semiotic approach and one of its sub branches, the digital and analog semiotics of Louis-Jean Calvet, the extent of dramatic similarities and differences between these two forms can be better investigated. Another objective of this research is to challenge the existing comparative studies in the context of Taʹziyeh and tragic or epic plays that seems to have ignored the performance style, the most important element of Taʹziyeh and have assessed its values than other types.