تاثير بازخورد تصحيح‌كننده بر پيشرفت جنبه‌هاي كلامي و فراكلاميِ نگارش: مقايسه بازخورد تصحيح‌كننده كتبي و شفاهي

The Effect of Corrective Feedback on the Development of Discoursal and Meta Discoursal Aspects of Writing: Written vs. Oral Feedback

در مطالعات فراگيري زبان دوم/ خارجي، همواره بر نقش مثبت بازخورد تصحيح‌كننده، چه از نوع كتبي و چه شفاهي، بر پيشرفت جنبه‌هاي مختلف زباني تاكيد شده است. يكي از حوزه‌هايي كه بازخورد تصحيح‌كننده در آن مطالعه شده است، مهارت نگارش است. اما بيشتر اين مطالعات به بررسي نقش بازخورد تصحيح‌كننده در پيشرفت ابعاد دستوري، واژگاني و نشانه‌گذاري متن پرداخته‌اند. بنابراين، هدف پژوهش حاضر مقايسه دو روش ارايه بازخورد تصحيح‌كننده كتبي و شفاهي از نوع فرازباني و بررسي تاثير هر‌يك از آن‌ها بر پيشرفت جنبه كلامي و فراكلامي مهارت نگارش در زبان‌آموزان ايراني مي‌باشد. بدين منظور، زبان‌آموزاني در سطح متوسط انتخاب شده و به دو گروه تقسيم شدند. زبان‌آموزان سپس در پيش‌آزمون نگارش شركت كرده و بازخورد تصحيح‌كننده فرازباني كتبي و شفاهي دريافت نمودند. به گروه اول، بازخورد فرازباني كتبي و به گروه دوم، بازخورد فرازباني شفاهي ارايه شد. در انتهاي تحقيق، هر دو گروه از طريق پس‌آزمون با هم مقايسه شدند. نتايج نشان داد گروهي كه بازخورد تصحيح‌كننده شفاهي دريافت كرده بود، از لحاظ جنبه كلامي و نيز استفاده از نشانه‌هاي فراكلامي در نگارش، از گروه ديگر (دريافت‌كننده بازخورد تصحيح‌كننده كتبي) برتر بود. همچنين مشخص شد كه نشانه‌هاي گذر و الزام‌آور به‌ترتيب بيشترين و كمترين استفاده را در هر دو گروه، پس از دريافت بازخورد تصحيح‌كننده داشته‌اند. مي‌توان نتيجه گرفت در پيشرفت ابعاد كلامي و فراكلامي نگارش، بازخورد شفاهي بر بازخورد كتبي برتري دارد. اين يافته‌ها محققان، مدرسان زبان و طراحان برنامه هاي درسي را ياري مي‌نمايد.

Given the fact that corrective feedback has been proved to have a positive impact on the acquisition and development of second/foreign language, the aim of the present study was to investigate and compare the effect of oral and written corrective feedback on the development of discoursal and metadiscoursal aspects of Iranian EFL learners ‘writing. To this end, a total of 67 intermediate learners were selected, homogenized, and given a pre-test of writing. Then, written and oral metalinguistic corrective feedback on coherence, cohesion, and metadiscourse markers were given to the first and second group respectively. At the end, the two groups were given a post-test. The results of the study showed that the group which received oral metalinguistic feedback, compared with the written feedback group, could have a better writing performance as far as discoursal and metadiscoursal features of writing are concerned. It was also shown that transition markers and engagement markers were the most and the least frequent discourse markers among the two groups. It can be concluded that oral feedback has a significant effect on EFL leaners’ writing ability, as far as discoursal and metadiscoursal features are concerned. This study has implications for language instructors as well as language researchers.