مقايسه كاربست عوامل انسجام در سوره اعلي و ترجمه آن از صفارزاده

Comparison of the Application of Cohesion Factors in S?rat al-A‘l? and its Translation by Saffarzadeh

انسجام در قرآن از ديرباز مورد توجه انديشمندان مسلمان و غيرمسلمان قرار داشته است. در مقابلِ نظريه برخي از شرق‌شناسان مبني بر عدم برخورداري قرآن از نظم و انسجام، انديشمندان اسلامي جهت ردّ اين مساله، با روش هاي گوناگون به اثبات نظم در قرآن پرداخته اند. كهن ترين نظريه انسجام در قرآن متعلق به جرجاني است كه به نظريه «نظم» معروف است. پس از جرجاني نيز شمار بسياري از پژوهشگران و مفسران به اثبات اين نظريه پرداخته اند. با وجود اين، هيچ يك از پژوهش‌هاي صورت گرفته در پي ارايه الگويي دقيق و مشخص براي سنجش انسجام در قرآن نبوده اند. با توجه به چنين خلايي از يك سو و نيز ضرورت تبيين بيش از پيش جلوه هاي اعجاز قرآن براي نسل حاضر از سوي ديگر، پژوهش حاضر به مقايسه عوامل انسجام در سوره اعلي و ترجمه آن از طاهره صفارزاده اختصاص يافته است. در اين مقاله عوامل انسجام متن بر اساس الگوي «هليدي و حسن» با روش توصيفي-تحليلي و آماري مورد بررسي قرار گرفته است. نتيجه اين پژوهش نشان مي‌دهد ضمن وجود تفاوت در نسبت عوامل دستوري و واژگاني، هر دو متن از انسجام بالايي برخوردارند.

Cohesion in the Qur’?n has since early times been of interest to Muslim and non-Muslim thinkers. In opposition to some orientalists who maintain that the Qur’?n lacks orderliness and cohesion, the Muslim thinkers have in various ways refuted this view by proving the orderliness of the Qur’?n. The oldest theory concerning cohesion in the Qur’?n belongs to Jurj?n?, which is known as na?m (orderliness) theory. After Jurj?n?, a great number of scholars and interpreters engaged in proving this theory. Nevertheless, none of the performed researches were not seeking to present an accurate and distinct pattern for measuring the cohesion in the Qur’?n. Given such a vacuity on one hand and the necessity for a more and more thorough elucidation of the manifestations of the miracles of the Qur’?n for the present generation, the present research is dedicated to comparing the cohesion factors in S?rat al-A‘l? and its translation by Tahereh Saffarzadeh. In this article, the cohesion factors of the text have been examined on the basis of Halliday and Hasan’s model and with descriptive-analytical and statistical method. The findings of this research indicate that despite the existence of a difference in the proportion of the grammatical and lexical factors, both texts enjoy a high cohesion.