اثرات سطوح مختلف پربيوتيك ايمونوژن جيره غذايي بر شاخص هاي توليد مثلي مولدين ماهي آنجل (Pterophyllum scalare) و ارزيابي بقاي لاروهاي حاصله در مواجهه با تنش افزايش ناگهاني دما

Effects of different levels of dietary prebiotic Immunogen on reproductive performance of angelfish (Pterophyllum scalare) breeders and larval survival resulting in a sudden increase of temperature st

در اين تحقيق اثر سطوح مختلف پربيوتيك ايمونوژن بر عملكرد توليدمثلي در ماهي آنجل (Pterophyllum scalare) مورد بررسي قرار گرفت. 16 جفت ماهي مولد آنجل با ميانگين وزني 33/0±67/8 گرم به مدت 50 روز تا حد سيري تغذيه شدند و پس از طي اين مدت شاخص هاي توليدمثلي شامل هماوري مطلق، درصد تفريخ، بقاي لاروي تا مرحله جذب كيسه زرده، شاخص گنادي و همچنين مقاومت لاروها در مواجهه با تنش افزايش ناگهاني دما به ميزان 10 درجه سانتي‏گراد مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمايش با استفاده از طرح كاملاً تصادفي در چهار سطح صفر (شاهد)، 1 (تيمار 1)، 5/1 (تيمار 2) و 2 (تيمار 3) درصد طراحي شد كه هر تيمار شامل 3 تكرار بود. ميزان هماوري مطلق در تيمار 2 به طور معناداري بالاتر از گروه شاهد بود (05/0 > P)، ولي اختلاف معناداري بين تيمارهاي 1، 2 و 3 و نيز گروه شاهد و تيمارهاي 1 و 2 ملاحظه نشد(05/0 < P). شاخص گنادي در تيمارهاي 2 و 3 بالاتر از گروه شاهد و تيمار 1 بود كه اين اختلاف از نظر آماري معني دار بود (05/0 > P). بيشترين درصد تفريخ به ترتيب در تيمار 2 (28/9±00/75 درصد) و تيمار 3 (85/8±95/66 درصد) مشاهده شد، به طوري كه اختلاف معناداري (05/0 > P) بين تيمار 2 با گروه شاهد و تيمار 1 ملاحظه شد. به علاوه اختلاف قابل توجهي درميزان بقاي لاروي تا مرحله جذب كيسه زرده و مقاومت لاروها در مقابل تنش حرارتي مشاهده نشد (05/0 < P). با توجه به يافته هاي اين تحقيق، افزودن پربيوتيك ايمونوژن در سطح 5/1 درصد به جيره غذايي مولدين ماهي آنجل جهت ارتقاي شاخص هاي توليد مثلي توصيه مي گردد.