معرفي پايه مالياتي جديد:چگونه در ايران ماليات بر عايدي سرمايه را پايه گذاري كنيم؟

ماليات بر عايدي سرمايه يكي از پايه هاي مالياتي مهم در نظام هاي مالياتي است. ايجاد اين پايه مالياتي در اقتصاد ايران مي تواند نظام مالياتي را در تحقق سه هدف اساسي آن (تخصيص بهينه منابع، توزيع مناسب درآمد، ايجاد منابع درآمدي پايدار براي دولت) كمك كند. در اين نوع ماليات، تفاوت ارزش خريد و فروش دارايي هاي سرمايه اي پس از كسر برخي از هزينه ها مانند هزينه استهلاك، هزينه سرمايه گذاري و غيره و همچنين كسر تعديل افزايش ارزش ناشي از تورم دوره نگهداري دارايي، مشمول ماليات مي شود. دوره نگهداري دارايي (كوتاه مدت و بلند مدت بودن) و نرخ مالياتي تعيين شده متناسب با دوره، نوع دارايي (سرمايه اي يا مصرفي بودن)، تورم دوره نگهداري، زيان حاصل از نگهداري دارايي و بسياري از مسائل ديگر از جمله مهمترين جزيياتي هستند كه در تعيين نرخ و نحوه شمول و يا معافيت مالياتي دارايي از اين نوع ماليات موثرند. يكي از اهداف اين نوع ماليات جلوگيري از فعاليت هاي سوداگرانه در بازار دارايي هاي سرمايه اي مانند املاك است لذا نرخ ماليات بر عايدي سرمايه متناسب دوره نگهداري كوتاه مدت دارايي ها بيشتر از نرخ مالياتي دوره بلندمدت تعيين شده است. اين موضوع با هدف تفكيك تقاضاي مصرفي از تقاضاي سوداگرانه و كنترل تقاضاي سوداگرانه دارايي ها صورت گرفته است.