اثر معرفي مجدد ماليات بر مجموع درآمد بر رشد اقتصادي با نگاهي بر كشورهاي منتخب از منطقه منا

آنچه سراسر دو قرن اخير را از قرن هاي پيشين آن متمايز مي سازد، جنگ ها، انقلاب ها، كشف هاي علمي و نظاير آنها نيست. بلكه رشد اقتصادي پيوسته و گاه شتاباني بوده است كه مجموعه اقتصاد جهان را به سرعت به پيش رانده است، اما اين رشد مداوم امكان پذير نمي شد اگر جهان نمي توانست به منابع عظيم انرژي فسيلي دست يابد و از آن بهره ببرد. اما مگر مي توان اقتصادهاي دانايي محور و صنايع بي وزن و دانش پايه را بنياد كرد اما هنوز به انرژي فسيلي وابسته بود؟ در شرايطي كه تحريم بيش از گذشته تيغه خود را براي فشار بر گلوگاه اقتصاد ايران تيز كرده است، كاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي كه نقش اساسي در اقتصاد سياسي ايران در طول دهه هاي گذشته بازي كرده است، از اهميت بيشتري برخوردار مي گردد. يكي از راهكارهاي كاهش وابستگي به نفت، بالا بردن درآمد مالياتي دولت است. پيرو پيش نويس لايحه تحول نظام مالياتي كشور در سال 1390 مبني بر حذف تدريجي كليه تبعيضات، ترجيحات، تخفيفات و معافيت هاي مالياتي و استقرار ماليات بر جمع درآمد و همچنين پايين بودن رشد اقتصادي در كشور، هدف پژوهش حاضر بررسي اثر معرفي اين پايه مالياتي بر رشد اقتصادي مي باشد. بدين منظور در اين پژوهش وضعيت مالياتي چند كشور منتخب از منطقه خاورميانه و شمال افريقا (مصر، اردن، مراكش، تونس و قبرس) طي دوره 8 ساله )2009-2002) مورد مطالعه قرار گرفته است. روش مورد استفاده در اين پژوهش روش داده هاي ادغام شده (پانل) مي باشد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه در كشورهاي منتخب منطقه خاورميانه و افريقا، اعمال ماليات بر مجموع درآمد شخصي، اثر منفي بر رشد اقتصادي كشورهاي منتخب داشته است.