مديريت آب شهري تبريز با تاكيد بر قابليت اطمينان به كمك الگوريتم ارتقا يافته مجموعه ذرات

خطوط انتقال از زرينه رود و نهند و آب هاي زيرزميني (چاه ها و قنوات) منابع تامين كننده اصلي آب كلان شهر تبريز را تشكيل مي دهند. در اين مقاله مديريت تامين آب اين شهر، با توجه به اهداف اقتصادي، زيست محيطي و قابليت اطمينان سيستم مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين كنترل نشت و تعمير شبكه به عنوان يك راه كار مديريت تقاضا ديده شده و وضعيت تامين بهينه آب شهر تا سال 1402 استخراج شده است. اين بررسي، با توجه به روند تغييرات جمعيتي شهر و تغيير در الگوي مصرف صورت پذيرفته و قابليت اطمينان منابع آب به عنوان يك تابع هدف بهينه سازي و معيار ارزيابي عملكرد سيستم معرفي شده است. به منظور حل مساله بهينه سازي چند هدفه از برنامه ريزي سازشي استفاده و مدل با استفاده از الگوريتم معمولي و نيز ارتقاء يافته مجموعه ذرات (PSO) حل شده است. بررسي ها نشان دهنده ي كارايي بهتر در عملكرد الگوريتم توسعه يافته است. نتايج حل مدل، كفايت منابع فعلي آب شهر تا سال 1400 را نشان مي دهندكه البته با توجه به سطح اطمينان پذيري سيستم، به كارگيري يك منبع ديگر پس از آن ضروري است. در بخش ديگر حساسيت سيستم نسبت به وقوع شكست در هر يك از منابع بررسي شده كه نشان دهنده حساسيت بالاي سيستم نسبت به خط انتقال زرينه رود است.