بررسي تاثير كنترل بارشناختي وارده بر حافظه بر ميزان يادگيري و يادداري دستور زبان انگليسي

هدف از اين پژوهش بررسی تأثير كنترل بارشناختی وارده بر حافظه بر ميزان يادگيری و ‌يادداری دستور زبان انگليسی دانش‌آموزان 1390 بود. فرض اصلی پژوهش اين بود كه كاهش بارشناختی بيرونی، مديريت بارشناختی درونی و اعمال هر دوی آن‌ها به‌طور همزمان، سبب افزايش يادگيری و يادداری دانش‌آموزان می‌شود. پژوهش به لحاظ ماهيّت، موضوع، اهداف و فرضيه‌های آن كاربردی و در زمره طرح‌های آزمايشی بود. جامعه آماری پژوهش را كليه دانش‌آموزان پسر پايه دوم راهنمايی مدرسه آوينی ناحيه 1كرج تشكيل می‌دادند كه در سال تحصيلی 91-1390 مشغول به تحصيل بودند. نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. حجم نمونه جمعاً 136 نفر بود كه به صورت تصادفی به 4 گروه 34 نفره تقسيم شدند، سپس يك گروه در معرض سطح اول متغير مستقل‌، گروه دوم در معرض سطح دوم متغير مستقل، گروه سوم در معرض سطح سوم متغير قرار گرفت و گروه كنترل آموزش را به شيوه سنتی دنبال كردند. با اجرای پيش‌آزمون مشخص شد كه بين 4 گروه آزمايش در ميزان يادگيری و يادداری درس زبان انگليسی تفاوت معنا‌داری وجود ندارد. پس از ارائه آموزش و اخذ پس‌آزمون سپس داده‌های حاصله با استفاده از آزمون تحليل واريانس به كمك نرم افزار SPSS18و Excell تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه كاهش بارشناختی بيرونی، مديريت بارشناختی درونی و كنترل همزمان هر دو، سبب افزايش يادگيری دانش‌آموزان می‌‌شود. همچنين نتايج حاكی از آن بود كه مديريت بارشناختی درونی و مديريت بارشناختی درونی و كاهش بارشناختی بيرونی به‌طور همزمان سبب افزايش يادداری دانش‌آموزان شده، در حاليكه كاهش بارشناختی بيرونی به تنهايی بر افزايش يادداری دستور زبان انگليسی دانش‌آموزان تأثيری نداشته است.