مقايسه بخشندگي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با همسران آنها و افراد سالم

هدف از پژوهش حاضر مقايسه بخشندگي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با همسران آنها و افراد سالم بود. به منظور بررسي متغيرهاي پژوهشي 25 نفر از مبتلايان به اختلال استرس پس از سانحه از بين جانبازان شهر تبريز به همراه همسرانشان و 25 فرد عادي از طريق نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند، به منظور جمع آوري اطلاعات، آزمودني ها پرسشنامه مالت را پر كردند. داده ها به كمك نرم افزار (SPSS18) و با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چندمتغيره (MANOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه نمرات تنفر پايا از مولفه هاي بخشش در ميان افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بيشتر از همسرانشان و افراد عادي و نمرات تمايل به بخشش از زيرمولفه بخشش در ميان افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه كمتر از همسرانشان و افراد عادي است. همچنين تمايل به بخشش در همسران بيماران مبتلا به اختلال استراس پس از سانحه بيشتر از دو گروه ديگر است. در نهايت بين گروه ها در حساسيت به مقتضيات از زيرمولفه ها بخشش تفاوت معني داري مشاهده نشد.