سرمايه فرهنگي و اقتصادِ فرهنگ (با تاكيد بر نظريه‌هاي پي‌ير بورديو و ديويد تراسبي)

Cultural Capital and Economy of Culture (With an emphasis on Pierre Bourdieu and David Throsbyʹʹs Theories)

مقاله حاضر به بررسي دو مفهوم سرمايه فرهنگي و اقتصاد فرهنگ و رابطه ميان آن دو در حوزه علوم اجتماعي مي‌پردازد. در تشريح اين دو مفهوم، از نظريه‌هاي پي‌ير بورديو و ديويد تراسبي استفاده شده است. در بخش نظريات بورديو، مفاهيمي چون منش، ميدان، سرمايه (در قالب نظريه‌هاي عمل اجتماعي و سرمايه‌ فرهنگي)، و در بخش نظريات تراسبي سه مفهوم ارزش‌ها، كالاها و صنايع فرهنگي (در قالب نظريه اقتصاد فرهنگ) مطرح شده‌اند. همچنين اين مقاله ضمن بررسي مقولات مذكور، به رابطه ديالكتيكي ميان آنها نيز مي‌پردازد؛ به طوري كه مفهوم ذايقه در نظريات بورديو به عنوان نقطه‌عطفي مي‌باشد كه در مناسبات اقتصادي (توليد و مصرف) محصولات فرهنگي و هنري نيز اثرگذار مي‌باشد و سرانجام مي‌تواند در ارتقا سرمايه فرهنگي كنش‌گران اجتماعي و كسب سرمايه اقتصادي آنان در ميدان توليدات فرهنگي نقشي فعال داشته باشد

This paper investigates the two concepts of cultural capital and economic culture and the relationship between them in the field of social sciences. Theories of Pierre Bourdieu and David Throsby were used in describing these two concepts. In Bourdieuʹs theories, concepts such as Habitus, Field and the Capital (In terms of social action and cultural capitalʹs theories) and in Throsbyʹs theory concepts such as Values, Goods and Cultural Industries (In terms of economy of cultureʹs theory) have been raised. This article discusses the dialectical relationship between the above-mentioned issues too, so that the concept of taste in Bourdieuʹs ideas is a milestone that is effective in the economic relations (production and consumption) of cultural and artistic products. Finally, it can play an active role in the promotion of cultural capital of social actors and their economic capital trade in the field of cultural production.