تجربه تلاوت قرآن كريم در مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان

Experience of Holy Quran Recitation in Mothers of Premature Neonates in Neonatal Intensive Care Unit

مقدمه: بستري شدن نوزاد به عنوان يك رويداد استرس‌زا و بحران سخت عاطفي در ايفاي نقش والدي اختلال ايجاد كرده و حتي سلامت جسمي و رواني مادران را به مخاطره مي‌اندازد. مادران مسلمان در رويارويي با اين شرايط به خواندن ادعيه، تمسك به اهل بيت (س) و تلاوت قرآن كريم مي‌پردازند. هدف از اين مطالعه بررسي تجربه تلاوت قرآن كريم در مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان بود. مواد و روش: در يك مطالعه كيفي هفت مادر داراي نوزاد نارس بستري در يكي از بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه نوزادان دانشگاه علوم پزشكي شيراز به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. جهت بررسي تجربه تلاوت قران در مادران، مصاحبه نيمه ساختار يافته با آنها انجام شد. تحليل داده‌ها به روش تحليل محتواي استقرايي انجام شد. يافته‌ها: از تحليل دادهها 3 طبقه اصلي و 8 زير طبقه استخراج شد. اولين طبقه «پشتيباني جامع» بود كه شامل سه زيرطبقه «باور قلبي به داشتن حامي، روان درمان‌گري قرآن و درمان جسم مادر و نوزاد» بود. طبقه دوم «معنوي شدن» بود كه شامل زير طبقات «تجربه دلنشين غيرقابل قياس، تسليم مشيت الهي و بازگشتي محكم تر از گذشته» بود. طبقه سوم «توانمندي در مديريت زندگي» بود كه «خوديابي و انجام وظيفه و كنترل يافتن بر موقعيت» در اين طبقه پديدار شد. بحث و نتيجه‌گيري: مادران براي مقابله با شرايط دشوار و استرس‌زاي بخش مراقبت‌هاي ويژه، راهبرد تلاوت قرآن كريم را انتخاب مي‌كنند. تجربه ايشان از تلاوت قرآن كريم، رفع نيازهاي رواني و جسمي خود و نوزاد بود. مادران باور داشتند كه تلاوت قرآن كريم، خود و فرزندشان را تحت حمايت منبع لايزال الهي قرار داده و منجر به توانمند شدن آن‌ها در ايفا نقش و كنترل يافتن بر موقعيت شده و زندگي آنها را معنوي كرده است. پيشنهاد مي‌گردد شرايط تلاوت قرآن كريم به عنوان يكي از راهكارهاي قدرتمند تامين نيازهاي مادران در بخش‌هاي مراقبت ميژه تسهيل و به طور سازماندهي شده مد نظر قرار گيرد.

Background: Hospitalization of neonates, as a stressful event and a hard emotional crisis, interferes with performance of parental roles and endangers mothers’ physical and mental health. Muslim mothers tend to say prayers, adhere to holy profits, and recite the holy Quran in such conditions. The present study aimed to assess the experience of holy Quran recitation in mothers of preterm infants admitted to Neonatal Intensive Care Unit (NICU). Methods: In this qualitative study, seven mothers with premature infants admitted to NICU of Shiraz University of Medical Sciences were selected through purposeful sampling. The participants’ experiences of holy Quran recitation were assessed through semi-structured interviews. Then, the data were analyzed using inductive content analysis. Results: Data analysis resulted in emergence of three major categories and eight subcategories. The first category was comprehensive advocacy which included three subcategories, namely faith in having a supporter, psychotherapy of Quran, and physical treatment of mothers and infants. The second category was being spiritual whose subcategories were incomparable pleasant experience, surrounding to Divine will, and a stronger than ever return to God. Finally, the third category was ability in life management and the subcategories were self- awareness, carrying out duties, and having control over the situation. Conclusion: Mothers select holy Quran recitation in difficult and stressful situation of NICU. Their experience of reciting the holy Quran included elimination of psychological and physical needs of themselves and their newborns. The mothers believed that recitation of the holy Quran supported them and their children, empowered them to play their roles and have control over the situation, and directed their lives towards spirituality. Thus, Quran recitation is recommended to be facilitated and systematically considered as one of the most powerful ways to meet the mothers’ needs in NICUs.