نقد وبررسي نشانه هاي ظهور در سه اثر از شيخ ابوالحسن مرندي

Reviewing and Investigating the Indications of the Appearance In Three of Sheikh Hasan Marandie’s Works

تغيير سبك زندگي طبقه اي خاص در جامعه ايران كه به ويژه از طرف طبقه روشنفكر و به اصلاح فرنگ رفته در كشور ملموس بود و فشارهاي اقتصادي و سياسي، به ويژه واقعه اي نو با نام مشروطه موجب سردرگمي تعدادي از متدينين گرديد و گمان به نهايت رسيدن ظلم و جور وعده داده شده قبل از ظهور را داشتند. از اين رو، يكي از دوره هاي پركتاب در زمينه مهدويت، دوره قاجاريه محسوب مي گردد و نويسندگاني مانند علي اصغر بروجردي، سيد اسماعيل نوري، شيخ ابوالحسن مرندي و گورتاني از جمله وعاظي بودند كه در اين زمينه تاليفاتي به جا گذاشته‌اند؛ اما عدم دقت علمي، تحليل هاي اشتباه و استفاده از روايت هايي بدون سند، ميراثي مذموم از برخي كتاب‌ها به يادگار نهاده كه در دوره معاصر نيز برخي از سخنرانان و نويسندگان به آن‌ها استناد مي‌كنند. در اين مقاله به بررسي يكي از اين مولفين به نام شيخ ابوالحسن مرندي و كتاب او با عنوان مظهر الانوار، جرايد سبعه و مستطرفات آن كه منبعي است براي افراد ذكر شده پرداخته‌ايم. نتايج اين تلاش گوياي اين است كه اين فرد روايت هايي جعلي، بدون سند و تحليل هاي منطبق با خواسته هاي سياسي خود را به نام نشانه هاي ظهور گسترش داده است.

The change in the lifestyle of a specific class of Iran’s society which was tangible on the side of the intelligentsia who has gone abroad and the political and economic pressures, especially the new event called “constitutional revolution” confused some of the pious of the time and made them think the promised oppression would reach its utmost before the Appearance. Thus, one of the periods loaded with the written books in the field of Messianism is considered to be the Qajar period and Ali Asghar Boroujerdie, Seyyed Esm?eel Nourie, Sheikh Abolhasan Marandie, and Gourt?nie were among the preachers who have written book in this regard. But the lack of scientific rigor, wrong analysis and the use of unauthorized narrations have left a despicable reminder of some books which are still referred to in the recent period by some speakers and writers. In this paper, we investigate one of such writers named Abolhasan Marandie and three of his writings: “Mazhar Al-Anwar”, “Jar?’ed As-Sab’?”, and “Mostaref?t” which are all a resource for today’s writers and speakers. The results show that this person has spread the apocryphal and unauthorized narrations, with the analysis in accordance with his own political demands as the signs of the Appearance.