بررسي كشت بساك در گل محمدي (Rosa damascena Mill.) و رز مينياتوري

امروزه توليد گياهان هاپلوئيد با استفاده از روشهاي بيوتكنولوژي، به عنوان روشي سريع و كارآمد براي توليد لاين هاي خالص مورد توجه است. در اين ميان، آندروژنز به دليل بالا بودن تعداد زياد ميكروسپورها در يك بساك، موثرترين روش به حساب مي آيد. در تحقيق حاضر اثر تركيب محيط كشت بر كشت بساك در دو اكوتيپ گل محمدي (Rosa damascena Mill.) (كاشان و آذران) و يك اكوتيپ رز مينياتوري (ساناز) مورد مطالعه قرار گرفت. در اكوتيپ كاشان اثر متقابل محيط كشت H1 در مرحله تك هسته اي مياني بالاترين ميزان كالوس زايي را داشت. همچنين آزمايش بررسي اثر نسبت نيترات آمونيوم به نيترات پتاسيم نشان داد كه تيمارهاي حذف نيترات آمونيوم و دو برابر كردن نيترات پتاسيم، كالوس زايي بالاتري داشتند. به علاوه، دو نمك كلريد كلسيم و نيترات كلسيم در رز مينياتوري ساناز از كالوس زايي بالاتري برخوردار بودند. اسيدهاي آمينه نقش موثري بر صفت درصد كالوس زايي بساك داشتند و گلايسين، گلوتامين و كازئين هيدروليزات از ساير اسيدهاي آمينه بهتر بودند. همچنين ساكارز نسبت به سوربيتول، قند مناسبتري جهت كالوس زايي بساك بود و با جايگزيني ساكارز توسط سوربيتول ميزان كالوس زايي كاهش يافت. نتايج شمارش كروموزومي و فلوسايتومتري نشان داد كه سلول هاي كالوس هاي حاصل، تتراپلوئيد (28 كروموزوم) بودند.