عنوان مقاله :
اثرايمونوتراپيوتيك پنتوكسي فيلين بر ديابت تيپ 1 در موش و تأثير آن بر بيان ژن peroxisome proliferator- activated receptor gamma (PPARγ)
عنوان فرعي :
The Immunotherapeutic Effects of Pentoxifylline in Type 1 Diabetic Mice and its Effects on Expressions of Peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPARγ) gene
پديد آورندگان :
ملكي فرد، فرين نويسنده Department of Microbiology, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran Malekifar, F , دليرژ، نوروز نويسنده Department of Microbiology, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran Delirezh, N , حب نقي ، رحيم نويسنده Department of Pathobiology, Urmia University of Medical Sciences,Urmia, Iran Habnagh, R , ملكي نژاد، حسن نويسنده دكتراي سم‌شناسي، استاديار دانشگاه اروميه، دانشكده دامپزشكي، گروه علوم پايه , , سليمان زاده، علي نويسنده Department of Pharmacology, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran ,
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1394 شماره 97
كليدواژه :
cytokine , pentoxifylline , Type 1 diabetes , PPAR ?
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پنتوكسی فيلين تعديل گر ايمنی و ضد التهاب می‌باشد. پنتوكسی فيلين توليد سايتوكاين‌های پيش التهابی را مهار می‌كند. هدف از اين مطالعه بررسی اثرات پنتوكسی فيلين در درمان ديابت تيپ 1 در موش و تأثير آن در بيان ژن peroxisome proliferator- activated receptor gamma (PPARγ) بود.
روش بررسی: بعد از القائ ديابت در در موش‌های نرنژاد خالص C57BL/6 ، موش‌ها تحت درمان با پنتوكسی فيلين به مدت 21 روز (روزانه 100ميلی‌گرم به ازای هر كيلوگرم وزن بدن) قرار گرفتند.سطح قند خون در روزهای 0، 7، 14 و 21 پس از ابتلا به ديابت اندازه‌گيری شد. سلول‌های طحالی از نظر ميزان توليد سايتوكاين‌ها به وسيله تست الايزا مورد ارزيابی قرار گرفتند. تحقيقات بيشتر در تغييرات سيستم ايمنی در طحال به وسيله semi-quantitative RT-PCR ژن PPARγ مورد آزمايش قرار گرفت. داده‌های آماری با استفاده آزمون‌های تی دانشجويی و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها: درمان به وسيله پنتوكسی فيلين مانع از افزايش قند خون در موش‌های ديابتی شد. درمان با پنتوكسی فيلين به طور قابل توجهی باعث مهار توليد سايتوكاين‌های پيش التهابی IL-17 و IFN-γگرديد، در حالی كه باعث افزايش سطح سايتوكاين ضد التهابی IL- 10 و افزايش بيان ژن PPARγ در طحال در مقايسه با گروه كنترل ديابتی شد(05/0p<).
نتيجه‌گيری: پنتوكسی فيلين ممكن است اثر درمانی در برابر تخريب خودايمن سلول‌های بتا پانكراس در طی ديابت نوع 1 ناشی از القا به وسيله STZ در موش داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background & aim: Pentoxifylline is an immunomodulatory and anti-inflammatory agent which inhibits the production of proinflammatory cytokines. The purpose of this study was to evaluate the effect of pentoxifylline in the treatment of type 1 diabetes in mice and its effect on the expression of peroxisome proliferator- activated receptor gamma (PPARγ).
Methods: After induction of diabetes in male C57BL/6 mice, they were treated with Pentoxifylline (100 mg/kg/day) for 21 days. Blood sugar levels were measured on days 0, 7, 14 and 21. Splenocytes were tested for cytokines production by ELISA. Further investigations on immune system changes in spleens were tested by semi-quantitative RT-PCR on PPARγ gene. Statistical data were analyzed using the Student t-test and ANOVA.
Results: Treatment with pentoxifylline prevented the level of blood sugar in diabetic rats. Pentoxifylline treatment also significantly inhibited the production of proinflammatory cytokines IL-17 and IFN-γ, while cause increasing the anti-inflammatory cytokine IL- 10 and the expression of PPARγ gene in the spleen compared to the diabetic control group (p< 0.05).
Conclusion: Due to STZ induction, Pentoxifylline may have therapeutic effects against autoimmune destruction of pancreatic beta cells on type 1 diabetes in mice
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 97 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
