تعيين مناسب ترين نقطه برش جهت شاخص نسبت دور كمر به دور باسن: مطالعه بر روي يك جمعيت بزرگسال

The Development of Appropriate Waist-to-Hip Ratio Cut- off Points: Survey in Large Iranian Adult Population

مقدمه و هدف: شاخص نسبت دور كمر به دور باسن (WHR) يك اندازه گيري براي چاقي در ناحيه شكم مي باشد . مطالعات بر اساس اين شاخص در اقوام مختلف نتايج متفاوت داشته است. هدف اين مطالعه بدست آوردن بهترين نقطه برش شاخص نسبت دور كمر به دور باسن جهت تفكيك افراد چاق مي باشد. روش كار: در اين مطالعه ـ مقطعي تعداد 19366 نفر با سن بالاتر از 19 سال به روش سر شماري در طي پنج سال انتخاب شدند. اندازه گيري تركيبات بدن به روش Bioelectrical Impedance Analysis انجام گرفت. ميزان WHR، درصد بافت چربي بدن، كل بافت چربي بدن و ميزان بافت نرم بدن اندازه گيري گرديد. عملكرد تشخيصي (Diagnostic Performance) بر اساس محاسبه ويژگي و حساسيت در هر دو گروه زن و مرد با استفاده از نقاط برش استاندارد طلايي بر اساس جنسيت و دسته بندي سني محاسبه شد. آناليز داده به روش تي تست ، كاي اسكور، منحني راك و رگرسيون خطي انجام گرفت. نتايج: در هر دو گروه زن و مرد ، ميزان همبستگي بين متغيرهاي مختلف بالا مي باشد. ميزان حساسيت و قدرت پيش بيني منفي در گروه زنان برابر با 2/84 درصد و 6/85 درصد و در كل مردان برابر با 21 درصد و 7/50 درصد است. دسته بندي سني نشان داد كه با افزايش سن ميزان حساسيت و قدرت پيش بيني منفي در مردان و ميزان حساسيت در زنان افزايش مي يابد. بهترين نقطه برش WHR براي مردان 5/87 درصد و براي زنان 5/83 درصد محاسبه شد. نتيجه نهايي: اين شاخص به درستي زنان را در گروه چاق و داراي اضافه وزن دسته بندي مي كند. نقطه برش بدست آمده در گروه زنان نزديك به نقطه برش استاندارد ولي در مردان بسيار كمتر از آن مي باشد. اين شاخص در مردان جوان فاقد دقت لازم است ولي با افزايش سن در اين گروه، دسته بندي به نحو بهتري انجام مي گيرد.

Introduction & Objective: Proportion of Waist-to-Hip Ratio (WHR) is an indicator of abdominal obesity, which is supported by some studies but rejected by others. The aim of this study was to examine the accuracy of the WHR and obtain suitable cut- off points for detecting obesity among adult Iranians. Materials & Methods: In this cross-sectional-descriptive study the sample consisted of 19366 adults. The data collection took place from 2009 to 2014, using Bioelectrical Impedance Analysis (BIA). The following data were obtained: WHR, Percentile of Body Fat (PBF), To-tal Fat (TF), and Soft Lean Mass (SLM). Sensitivity and specificity, based on World Health Organization’s Gold Standards were calculated for both sexes at three age groups. The data analysis included t-test, chi-square, ROC curve, and linear regression. Results: All study variables were correlated with each other. Age was only correlated with the WHR. Percentages of sensitivity and Negative Predictive Value (NPV) were 84.2% and 85.6% in women; 21% and 50.7% in men. Increase in age was associated with increase in sensitivity in men and women, and NPV in men. The suitable cut-off points for men and women were found to be 87.5% and 83.5%, respectively. Conclusion: Waist-to-Hip ration is a suitable indictor of obesity for Iranian women but not men, especially among those who are under 59 years old. (Sci J Hamadan Univ Med Sci 2015; 22 (2): 144-151)