مقايسه تدريس با استفاده از گزارش يك مورد واقعي و سخنراني در يادگيري درس جراحي عمومي دانشجويان پزشكي

A comparative study on lecture based versus case based education on teaching general surgery to medical students

سابقه و اهداف: روش‌هاي مختلف تدريس، پيامدها و عملكردهاي متفاوتي دارند. از طرفي حجم مهارت‌هاي مورد نياز يادگيري دانشجويان زياد و زمان آموختن آن‌ها كم است. هدف از اين مطالعه، مقايسه دو روش تدريس با استفاده از گزارش يك مورد واقعي به عنوان يك رويكرد تركيبي و سخنراني در يادگيري درس جراحي عمومي در دانشجويان پزشكي مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت نيمه تجربي بر روي دو گروه متوالي دانشجويان پزشكي ورودي 88 (33 و 36 نفره) به دو شيوه سخنراني و گزارش يك مورد واقعي انجام گرفت. در پايان هر دوره، آزمون بيست سوالي چهار گزينه‌اي كه به روش استاندارد تهيه شده بود گرفته شد. سپس نمرات هر دو گروه، با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي، دقيق فيشر و T-TEST مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين نمرات در گروه تدريس با استفاده از گزارش يك مورد واقعي 79/1±83/16 و در گروه سخنراني 70/1±69/12 بود كه اختلاف معني داري بين دو گروه وجود داشت. (001/0P < ) ميانگين نمرات در سوالات با تاكسونومي 2 و 3 در دو گروه اختلاف معني دار داشتند ولي اين اختلاف در سوالات با تاكسونومي 1 معني دار نبود. ميانگين نمره ارزشيابي مدرس از طرف دانشجويان در گروه گزارش يك مورد واقعي نسبت به گروه سخنراني 74/1 (70/8% ) افزايش داشت. نتيجه‌گيري: روش‌هاي تدريس با رويكرد تركيبي به واسطه ايجاد يادگيري بهتر باعث افزايش سطح نمرات، به خصوص در مورد سوالات تفسيري و تحليلي گرديده و رضايت بيشتري را از جانب دانشجو به همراه دارند.

Introduction: various methods of teaching have different learning outcomes. Using a combination of teaching and training methods of training may boost education. This study compared lecture based and case based teaching as a combined approach in learning general surgery by medical students. Methods: This study was a quasi-experimental performed on two consecutive groups of 33 and 36 students who were studying general surgery course. The two styles of teaching were lecture-based and real case teaching methods. The final exam included twenty multiple choice questions. The mean scores of each group of students were collected and analyzed accordingly with descriptive tests, Fisher’s test and T-test. Results: The mean final mark of studentsʹ who received real case based education was 16.8/20 ± 1.8 and for the lecture group was 12.7± 1.7. There was a significant difference between the two groups (P < 0.0001). In both groups, there were significant differences in the mean scores of questions with taxonomy two and three, but not in the questions with taxonomy one. Studentsʹ evaluation score of the teacher of the real case group increased by 1.7/20 (8.7%) in the case based group compared to the lecture group. Conclusions: Case based teaching of general surgery led to a better outcome and students were more satisfied. It is recommended that case based education of surgery be encouraged.