رابطۀ هوش عاطفي با جامعه‌پذيري سازماني و كار گروهي در كارشناسان تربيت‌بدني

Relationship between emotional intelligence with organizational socialization and group working in employees’ of physical education

هوش عاطفی (توانایی به‌كارگیری احساسات و عواطف) برای تسهیل حل مسئله در كارایی اعضای گروه و جامعه‌پذیری نقش مهمی ایفا می‌كند. گسترش عواطف مثبت در داخل گروه‌ها، همكاری و مشاركت اعضای گروه را تسهیل كرده و تعارض را كاهش می‌دهد و میزان كارایی اعضای گروه را بهبود می‌بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطۀ هوش عاطفی با جامعه‌پذیری سازمانی و كار گروهی در كارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی است. نوع پژوهش به‌لحاظ هدف، كاربردی و از نوع توصیفی ـ هم‌بستگی بوده و به‌روش میدانی اجرا گردیده است. جامعۀ آماری شامل كلیۀ كارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی بود كه تعداد 52 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد كه رابطۀ معناداری بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه‌پذیری سازمانی و كار گروهی در كارشناسان تربیت‌بدنی وجود دارد. هیچ‌گونه رابطۀ معناداری بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی با متغیر‌های اصلی پژوهش مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر وجود رابطۀ مثبت و معنادار بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه‌پذیری سازمانی و كار گروهی، پیشنهاد می‌شود كه سازمان‌ها در استخدام كاركنان علاوه‌بر هوش شناختی كاركنان، به عوامل هوش عاطفی و جامعه‌پذیری آن‌ها توجه خاصی مبذول دارند.

Emotional intelligence (EI) plays an important role in facilitating problem solving and efficiency of group members and sociability. Expanding positive emotions within the group facilitate cooperation and participation in members, reduce conflicts and enhance the efficiency of group members. The purpose of this study is to investigate the relationship between emotional intelligence (EI) with organizational socialization (OS) and group work (GW) in employees’ of physical education department of Khorasan Razavi province. In this descriptive and correlative study 52 employees were selected as statistical sample. In this study employees responded to 3 standard questionnaires. The result of pearson’s correlation test reveald a significant positive relationship between EI and its subscales with OS and GW. No significant relationships were observed between demographic characteristics with EI, OS and GW. The result of step by step multiple regression showed that among emotional intelligence subscales self – management , self- awareness and self-motivation were predictors of GW and social skills & self – management were the only two subscales of EI which were the strongest predictor of OS. Based on the result of study it is recommended that organizational management pays special attention to the Emotional intelligence and sociability of employees in recruiting new staffs.