بررسي تأثير تعادل بين زندگي كاري و غيركاري بر كيفيت زندگي((مطالعه موردي: بيمارستان‌هاي شهر سنندج)

investigate the effect of balance between the work life and non-work life in Sanandaj’s hospitals

زمينه وهدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثير تعادل بين زندگی كاری و غيركاری بر كيفيت زندگی در بيمارستان‌های سطح شهر سنندج است. ابعاد تعادل بين زندگی كاری و غيركاری شامل تعادل در خانواده، كار، اوقات فراغت و رشد شخصی است. همچنين به منظور سنجش كيفيت زندگی از ابعاد سلامت جسمانی، روانی، اجتماعی و محيطی استفاده شده است. مواد و روش‌ها: جامعه آماری پژوهش حاضركليه پرسنل بيمارستان‌های سطح شهر سنندج (اعم از پزشكان، پرستاران، كارمندان بخش اداری و متصديان و نگهبانان) هستند كه به روش نمونه‌گيری خوشه‌ای و با استفاده از فرمول كوكران، نمونه‌ای 150 نفری از آن‌ها انتخاب شده است. داده‌های به دست آمده با استفاده از رويكرد معادلات ساختاری و نرم‌افزار AMOS18 و SPSS 20 تحليل شده است. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه فرضيه اصلی پژوهش (تعادل بين زندگی كاری و غيركاری پرسنل بيمارستان‌های مورد بررسی) به اندازه 0.70 بر كيفيت زندگی كاری آن‌ها تأثير داشته است. اين در حالی است كه فرضيه فرعی اول تحت عنوان تأثير تعادل در خانواده بر كيفيت زندگی به دليل قرار داشتن مقدار بحرانی آن در دامنه رد فرضيات، رد شده است. نتيجه گيری: تأثير هر سه بعد غيركاری بر كيفيت زندگی پرسنل بيمارستان‌ها تأييد شده است كه اين امر می‌تواند به دليل شرايط و محدوديت‌های اقتصادی موجود در شهر سنندج باشد.

Background: This study aimed at investigating the effect of balance between work-life and non-work life in Sanandaj’s hospitals. Balance dimensions include the balancing in family, work, free time, and personal growth. Also, the life quality dimensions include physical, mental, social, and environmental health aspects of life. Materials and Methods: The statistical population of this study includes personnel of Sanandaj’s hospitals (doctors, nurses, office employees, operating staff, and guards) which sampeling have been selected by cluster sampling and using Cochran formula with a number of 150 people. Collected data was analyzed using the structural equations and AMOS18 software and SPSS20. Results: Results of this study showed that the balance between work-life and non-work life in the hospitals’ personnel had an effect of 0.70 on their life quality, while the first hypothesis with the title of “The effect of balance in family on the life quality” was rejected because of its critical rate is in the range of hypotheses’ rejection. Conclusion: The effect of three non-work dimension on the life quality of the hospitals’ personnel has been confirmed which can be because of the existed economic conditions and limitations in Sanandaj City.