سرّ و مصاديق آن در عرفان با تاكيد بر انديشه ابن‏ عربي

Secret and Its content s in Mysticism With emphasis on the ideas of Ibn ʹʹArabi

در تحليل و بررسي جوهره عرفان ابن‏عربي، سرّ يا راز يكي از مضامين كليدي محسوب مي‌شود. سرّ، يكي از لطايف الهي است كه خداوند آن را در ذات موجودات به وديعه گذارده است و مربوط به طور وراي عقل مي‌باشد. در انديشه اين عارف، خداوند به‌عنوان يكي از انواع راز مي‌تواند مدرَك عارف قرار گيرد. البته ادراك اسرار، متعلق شهود و ايمان است و در طور و تور عقل قرار نمي‌گيرد. تنگناي زبان متعارف براي بيان تجارب عرفاني عارف در اين وادي، زمينه تناقض‌گويي، شطح و بيان رمزواره را براي عارف مهيا مي‌كند. ابن‏عربي، روش بيان اسرار را زبان تمثيل، استعاره و رمز مي‌داند، وليكن شطح را رعونت نفس مي‌داند كه ناشي از نقصان سلوك است و آن را ابزار بروز اسرار به‌شمار نمي‌آورد. رابطه راز و سرّ با مقوله‌هايي از قبيل حيرت و مصاديق اسرار از ديگر مباحث قابل تامل در اين مقاله است.

Secret is one of the key notions in studying the content of Ibn ʹArabiʹs mysticism. Secret is a divine bounty which has been conferred upon the creatures by God and indicates a path beyond the reason. In his view, God can be experienced as secret by the mystic. Of course, understanding God is a matter of faith and intuition and does not gained by the reason. The limitations of language, in expressing the experiences of mystic, leads in paradoxes and symbolic expressions. However, Ibn ʹArabi believes that secrets could be expressed in symbolic language but paradox is a sign of weakness of the soul. Then paradox is not a viable medium for the expression of secrets. The relation of secret and mystery with such notions as wonder and the contents of secret are among the issues dealt with in this essay.