عنوان مقاله :
تاثير ارتفاع بر مدل تشابهي منحني عمق-مدت بارش در استان تهران
عنوان فرعي :
Rainfall depth-duration simulation curve and effect of the height in Tehran province
پديد آورندگان :
عليبخشي، سيده مريم نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي , , مهدوي، محمد نويسنده , , خليقي سيكارودي، شهرام نويسنده استاديار دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 0
كليدواژه :
Erosion and sediment , Rainfall intensity , Rain-gauge system , Recording rain gauge , uncertainty , باراننگار , شبكه بارانسنجي , شدت بارش , عدم اطمينان , فرسايش و رسوب
چكيده فارسي :
تخمين بارش و طراحي يك شبكه بارانسنجي بهنحوي كه عدم اطمينان در اندازهگيري بهحداقل مقدار ممكن برسد و همچنين در هزينه تاسيسات نيز صرفهجويي شود، نياز به ايجاد يك رابطه منطقي بين ايستگاههاي باراننگار را ايجاب ميكند. از سوي ديگر، در مناطقي كه بحث فرسايش و رسوب مشكل اساسي آن آنها است، آگاهي از ميزان شدت بارش كاملاً بديهي است. يكي از روشهاي موجود براي حل اين مسيله، استفاده از مدلهاي شبيهسازي و برآورد شدت بارش در ايستگاههاي بارانسنجي ميباشد تا از افزايش ايستگاههاي باراننگار اضافي، كه معمولاٌ داراي هزينه زيادي نيز هستند، جلوگيري بهعمل آيد. در اين تحقيق، رگبارهاي 16 ايستگاه ثبات وزارت نيرو در استان تهران بررسي گرديد و 1622 بارش كه داراي تاريخ مشترك بودند، مورد آزمون قرار گرفتند. در هر آزمون، يكي از ايستگاهها بهعنوان شاهد انتخاب و شدت بارش در ساير ايستگاههاي باراننگار بر اساس آن برآورد گرديد و سپس اين مقادير برآورد شده، با شدت رگبارهاي واقعي در ايستگاههاي مريوطه مقايسه شد. در مرحله بعد، مقادير شدت بارندگي برآورد شده و اوليه بيبعد شده و درصد بارش در سه چارك زماني اول و مساحت زير هر يك از منحنيها بهدست آمد. در نهايت با تعيين ميزان خطا در مقادير برآوردي و مشاهدهاي، ميزان درصد خطاي پيشبيني حجم بارش و سه چارك براي دو منحني مذكور در هر تك بارش محاسبه و در ادامه درصد فراواني خطاي پيشبيني در حجم بارش و سه چارك در مجموع بارشهاي مشترك بهدست آمد. براي تعيين حساسيت مدل، از شاخص ارتفاع با احتساب ضريب تغييرات استفاده شد. نتايج نشان داد در فاصله 900 تا 1800 متري، تاثير ارتفاع وجود ندارد، ولي پس از آن يك جهش در ميزان خطا اتفاق ميافتد و اين وضعيت از ارتفاع 2000 متر به بعد كمكم كاهش مييابد.
چكيده لاتين :
Approximation of precipitation and design of a rain-gauge system with minimum initial cost and robustness against measurement uncertainties requires finding the relationship between various stations equipped with udometers .On the other hand, in areas where the issues of erosion and sediment exist, it seems necessary to know the amount of rainfall. Among the possible solutions, increasing the number of rain gauges can be adopted which is expensive. In the present study, rainfall data of 16 base stations by Ministry of Power recording precipitation data of Tehran Province on a common date (1622 rainfalls) were extracted. In each measurement, a station was chosen as base, the rainfalls of other stations were ignored, so the rainfall of each of them were reconstructed according to base stations, which were finally compared with observed rainfalls. Then, the curve of reconstructed and observed rainfalls was transformed into a dimensionless form, and rainfall percentage in the three quarterlies and the surface under each curve were calculated. Eventually by figuring out the error percentage of them, the frequency of error percentage in anticipating the rainfall amount and the three quarterlies for both curves were calculated. In order to determine the ratio of sensitivity of the model, distance index with statistical estimation of percentage of variation coefficient was used. Results demonstrated that there is no elevation effect within the 900 to 1800 m from sea level, but, there is a jump in the amount of error that this situation reduces gradually up to 2000 m height.
عنوان نشريه :
مهندسي و مديريت آبخيز
عنوان نشريه :
مهندسي و مديريت آبخيز
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان