تحليل روان سنجي پرسشنامه سبك اسنادي در دانشجويان ايراني

Psychometric analysis of the Farsi version of the Attribution Style Questionnaire among Iranian university students

چكيده هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين ويژگي هاي روان سنجي نسخه فارسي پرسشنامه سبك اسنادي در دانشجويان ايراني انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري 6000 دانشجوي مجتمع وليعصر دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز بود كه از ميان آن ها 270 دانشجوي كارشناسي به تعداد 93 پسر و 177 دختر با روش نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب و پرسشنامه سبك اسنادي پيترسون، سيمل، بي ير، آبرامسون، متالسكي و سليگمن، (1982) و پرسشنامه هيجان هاي پيشرفت پكران، گويتز و پري، 2005 در مورد آن ها اجرا شد. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل عاملي تاييدي نشان داد ساختار عاملي پرسشنامه سبك اسنادي براي موقعيت هاي مثبت و منفي شامل سه بُعد دروني/ بيروني، پايدار/ ناپايدار و فراگير/ ويژه است. افزون بر اين، همبستگي مثبت اسنادهاي علّي مثبت با هيجان هاي پيشرفت مثبت، در مقابل رابطه منفي اسنادهاي علّي مثبت با هيجان هاي پيشرفت منفي، و همبستگي مثبت اسنادهاي علّي منفي با هيجان هاي پيشرفت منفي، در مقابل همبستگي منفي بين اسنادهاي علّي منفي با هيجان هاي مثبت، حاكي از روايي همگراي پرسشنامه سبك اسنادي و مقادير ضرايب همساني دروني ابعاد مختلف اسنادهاي علّي مثبت و منفي در پرسشنامه سبك اسنادي قابل قبول بود. نتيجه‌گيري: در مجموع، نتايج مطالعه حاضر نشان داد پرسشنامه سبك اسنادي براي سنجش مفهوم اسنادهاي علّي در دانشجويان ايراني ابزاري روا و پايا است و در پژوهش هاي روان شناحتي مي توان از آن استفاده كرد

Abstract Aim: Purpose of study was to investigate the psychometric properties of the attribution style questionnaire among Iranian university students. Methods: In this correlational study, 270 students (93 male, 177 female) were selected from among 6000 university students from the Islamic Azad University (Central Tehran branches). Selection was made using multistage sampling and participants completed attribution style questionnaire Peterson, Semel, Beayer, Abramson, Metalsky & Seligman (1982) and achievement emotions questionnaire Pekrun, Goetz & Perry, 2005. Confirmatory factor analysis was used to compute the attribution style questionnaireʹs factorial validity. Results: Results of confirmatory factor analysis confirmed a three factor structure consisting of the internal/external, stable/unstable and specific/universal dimensions for positive and negative situations. A positive correlation between adaptive causal attributions with positive achievement emotions and a negative correlation between non-adaptive causal attributions with negative achievement emotions provided first hand evidence of the attribution Style questionnaireʹs convergent validity. Internal consistency for the scales of the attribution style questionnaire was acceptable. Conclusion: In sum, these findings provide evidence for the validity and reliability of the attribution style questionnaire as an instrument to measure causal attributions among Iranian university students.