مفهوم‌شناسي قرارداد اداري با تاكيد بر موانع نهادينه شدن آن در ايران

انگليسي

در نوشتار حاضر مفهوم قرارداد اداري در نظام هاي حقوقي فرانسه، ايران و انگلستان با تاكيد بر موانع نهادينه شدن اين مفهوم در نظام حقوقي ايران، به بحث گذاشته شده است. در آغاز به بيان قرارداد اداري از ديدگاه صوري پرداخته شده و چنين نتيجه گيري شده است كه هر سه نظام حقوقي از رويكرد واحدي تبعيت مي‌كنند؛ مگر در مورد دادگاه‌هاي صلاحيت دار رسيدگي به پرونده هاي اين گونه قراردادها كه از اين حيث در فرانسه دادگاه‌هاي اداري واجد صلاحيت رسيدگي مي‌باشند در حالي كه در ايران و انگلستان دادگاه‌هاي دادگستري مرجع صلاحيت دار رسيدگي به حساب مي آيند. در قسمت دوم از ديدگاه ماهوي اصطلاح حقوقي قرارداد اداري در هر سه نظام حقوقي مورد بررسي قرار گرفته و اين نتيجه حاصل شده است كه در فرانسه، مفهوم اين گونه اعمال طرفيني در بردارنده نهاد حقوقي با اصول و قواعد خاص و مستقل از قراردادهاي حقوق خصوصي مي باشد در حالي كه در انگلستان و ايران در نگاه نخست عموم قراردادها مشمول اصول و قواعد حقوق عام قراردادها مي‌باشد. با اين حال، نهاد قانون گذاري اين دو كشور به نوعي به تبعيت از الگوي فرانسوي قرارداد اداري، اسنادي را به تصويب رسانده است كه از نظر چيستي مشابه قراردادهاي اداري فرانسه بوده است و علي رغم تفاوت واژگاني، اشتراكات كاركردي بين عبارات قرارداد اداري فرانسه، قرارداد عمومي ايران و قرارداد عمومي يا حكومتي انگلستان موجود است. با اين وجود، فهم و تفسير خصوصي اعمال قراردادي در آراي قضايي ايران، امكان نهادينه شدن مفهوم قرارداد اداري در ايران را نداده است.

This paper has discussed the concept of the administrative contracts in France, England and Iran with emphasis on obstacles of institutionalizing it in Iran legal system. At first, the concept of administrative contract has been explained from formal viewpoint and has been concluded that all of them are similar and follow the unit approach unless about the courts; in France administrative courts have capacity to administrative contracts. But in Iran and England, the ordinary courts have capacity to all contracts. In second part, the legal terms of administrative contract has been discussed in three legal systems from context viewpoints and have been concluded that in France, the concept of contractual acts have encompassed legal institution with particular and independent principles and rules, that are distinguished from contracts of private law. But in Iran and England, in first viewpoint, the principles and rules of private law encompass all contracts. Notwithstanding, the legislatures in these two countries have passed laws that are similar to administrative contracts of France from the context viewpoint. Although, they are different from the wording viewpoint, there are functional similarities among administrative contract of France, public contract of Iran and public or government contract of England. Notwithstanding, the conception and interpretation of contractual acts according to private law in jurisprudences of Iran impeded the institutionalization of the concept of administrative contract in Iran.