بن‌مايه‌هاي مشترك قصّه‌ الغربه الغربيه‌ سهروردي و آيين گنوسي

Common Themes in Qissat al-Ghorbat al-gharbiya and Gnosticism

گنوسيسم يا مذهب گنوسي، كلمه‌اي يوناني به معناي معرفت و شناخت، عنوان مجموعه‌اي از اديان و مذاهب و نحله‌هاي ديني است كه در قرون اول و دوم ميلادي در فلسطين، سوريه، بين‌النّهرين و مصر وجود داشته است. دين و آيين گنوسي از جمله عقايدي است كه بر عرفان اسلامي تاثير نهاده است و تشابهات بسياري بين آن دو، وجود دارد. سهروردي از عرفايي است كه در آثار او انديشه گنوسي بسيار مشهود است. اين مقاله انديشه‌اي گنوسي سهروردي را در قصه الغربه الغربيّه، بررسي مي‌كند. اين قصّه، از بسياري جهات، كاملاً با انديشه‌هاي گنوسي مطابقت دارد. از جمله مي توان‌به دوگانگي روح و جسم، غربت و اسارت در دنيا، نجات و رهايي اشاره كرد. نگارندگان در اين پژوهش، به منظور دست‌يابي به نتايج، از شيوه توصيفي_تحليلي و مطالعات كتابخانه‌‌اي بهره برده‌اند.