وضعيت اشتغال دانش‌آموختگان رشته‌هاي علوم‌تربيتي در ايران و كانادا:

در اين مطالعه وضعيت دانش‏‏‏آموختگان مقطع كارشناسي رشته‌هاي علوم‌تربيتي در دو دانشگاه بزرگ ايران و كانادا در قالب دو مطالعه به روش آميخته (پيمايشي + مصاحبه آنلاين) و كيفي (مصاحبه در گروه‌هاي كانوني) بررسي شد. جامعه ‏آماري در مطالعه اول دانش‏‏آموختگان دانشگاه تهران بودند. نتايج نشان داد وضعيت اشتغال دانش‌آموختگان رشته آموزش كودكان استثنايي و مشاوره از حيث ميزان اشتغال، تناسب شغلي، نوع اشتغال و اجبار براي ادامه تحصيل بهتر از ساير رشته‌هاي علوم‌تربيتي است. نتايج همچنين نشان داد طول دوره بيكاري اغلب دانش‌آموختگان بين 1 تا 3 سال و شبكه‌هاي دوستي مهمترين راهبرد دانش‌آموختگان براي شغل‌يابي است و اينكه معيارهاي علمي و غيرعلمي به يك اندازه در استخدام افراد اثر دارند. نتايج مصاحبه آنلاين نيز اين نتايج را تاييد نمود. نمونه هاي پژوهش در مطالعه دوم از بين دانش‌آموختگان مقطع كارشناسي رشته آموزش ابتدايي و متوسطه دانشكده علوم تربيتي دانشگاه آلبرتا انتخاب شدند. بيش از 80 درصد دانش‌آموختگان رشته آموزش ابتدايي و كمتر از 50 درصد دانش‌آموختگان رشته آموزش متوسطه در بخش دولتي شاغل بودند. گرچه ميزان حقوق دانش‌آموختگان شاغل رشته آموزش متوسطه بيشتر از شاغلين رشته آموزش ابتدايي بود اما در مجموع وضعيت اشتغال دانش‌آموختگان رشته آموزش ابتدايي بهتر بود. در ساير مقوله هاي مورد بررسي اجبار زيادي براي ادامه تحصيل در بين دانش‌آموختگان دانشگاه آلبرتا ديده نشد. طول دوره بيكاري حدود 2 سال بود. ميزان حقوق دانش‌آموختگان بخش خصوصي بيشتر از بخش دولتي و چشم‌انداز شغلي‌شان نيز نسبتا عالي بود. شبكه‌هاي دوستي مهمترين راهبرد شغل‌يابي و كار پاره‌وقت و داوطلبانه مهمترين عامل اشتغال دانش‌آموختگان بود.