پلي‌مورفيسم ناحيه پروموتور ژن رمز كننده آنتي‌ژن 4 وابسته به لنفوسيت T سيتوتوكسيك در لوپوس اريتماتوز: گزارش كوتاه

Association between CTLA-4 gene polymorphism and the risk of systemic lupus erythematosus: brief report

زمينه و هدف: آنتی‌ژن 4 وابسته به لنفوسيت T سيتوتوكسيك نقش مهمی در جلوگيری از اختلالات خود ايمنی مانند بيماری لوپوس اريتماتوس سيستميك بر عهده دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بين پلی‌مورفيسم318CT با بيماری لوپوس اريتماتوس سيستميك انجام شد. روش بررسی: مطالعه مورد- شاهدی حاضر بر روی كليه بيماران مبتلا به لوپوس مراجعه‌كننده به درمانگاه تخصصی بيمارستان 5 آذر گرگان از 15 ارديبهشت ماه 1387 تا 15 مهرماه 1388 انجام شد. 180 فرد بيمار و 304 فرد سالم كه از لحاظ سن و قوميت با افراد بيمار همسان بودند، وارد مطالعه شدند. جهت تعيين فراوانی الل‌ها و ژنوتيپ‌ها از تكنيك Polymerase chain reaction- restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) استفاده شد. يافته‌ها: ژنوتيپ CC در 170 بيمار (5/94%) مشاهده شد كه به لحاظ آماری تفاوت معناداری با گروه كنترل داشت (53/7-77/1=95%CI، 51/3=OR، 0001/0=P). در حاليكه الل T به‌طور معناداری در گروه كنترل بيشتر بود (53/0-13/0=95%CI، 26/0=OR، 0001/0=P). نتيجه‌گيری: نتايج بررسی حاضر نشان داد، پلی‌مورفيسم 318CT در بيماری‌زايی بيماری لوپوس اريتماتوس سيستميك نقش دارد.

Background: Cytotoxic lymphocyte antigen-4 (CTLA-4) plays an important role in regulating T cell activation. CTLA-4 gene polymorphisms are related with genetic susceptibility to various autoimmune diseases, including systemic lupus erythematosus (SLE). We analyzed the role of CTLA-4 polymorphisms at positions -318CT in patients who suffer from SLE. Methods: This study was performed on 180 SLE patients referred to 5th Azar University Hospital in Gorgan, Iran. Three hundred and four ethnically-and age-matched healthy controls with no history of autoimmune diseases entered the study between 5th May 2008 and 23rd October 2009. DNA was extracted from blood samples according to the standard procedure. Polymerase chain reaction- restriction fragments length polymorphism (PCR-RFLP) was used to analyze the genotype and allele frequencies of this polymorphism. PCR was carried out using the following primers: forward 5′-AAATGAATTGGACTGGATGGT-3′ and reverse 5′-TTACGAGAAAGGAAGCCGT G-3′. The frequency of alleles and genotypes were assessed using direct counting. Chi-square test and Fisher’s exact test were used to compare the association between the alleles and genotype frequencies and SLE. P<0.05 were considered statistically significant. Results: The CC genotype was observed in 94.5% of the SLE patients and 82.4% of the controls; the difference was statistically significant (P=0.0001, OR=3.51, CI95%=1.77-7.53). The CT genotype, on the other hand, was more frequently observed in the control group (17.1% vs. 5.5%, P=0.0001, OR=0.28). T allele was significantly more common in the controls compared to SLE patients (P=0.0001, OR=0.26, CI95%=0.13-0.53). Conclusion: Our results suggest that the -318C/T polymorphism of CTLA-4 gene might play a significant role in the genetic susceptibility to SLE. Therefore, further studies on populations, especially from other Middle East countries, are needed to confirm our results.