بررسي ارتباط اختلال عملكرد جنسي و سطح افسردگي در مردان مبتلا به هپاتيت مزمن

Assessment the Correlations of Erectile Dysfunction with Depression in Patients with Chronic Hepatitis

چكيده مقدمه: اختلال عملكرد جنسي به عنوان يكي از مشكلات بهداشتي مهم تلقي مي‌شود. بيماري‌هاي مزمن از جمله هپاتيت مزمن و درمان آن مي‌تواند تاثير منفي بر روي خلق و عملكرد جنسي داشته باشد. اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط اختلال عملكرد جنسي با سطح افسردگي در بيماران مرد مبتلا به هپاتيت مزمن صورت گرفته است. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي از نوع همبستگي بر روي 70 بيمار مبتلا به هپاتيت مزمن كه ويژگي‌هاي ورود به مطالعه از قبيل: متاهل بودن، عدم ابتلا به اختلال عملكرد جنسي قبل از تشخيص هپاتيت، عدم استفاده از داروهاي موثر بر اختلال عملكرد جنسي، عدم ابتلا به بيماري‌هاي تاثيرگذار بر اختلال عملكرد جنسي را داشتند، انجام شد. روش نمونه‌گيري ساده و در دسترس بود. براي بررسي وضعيت عملكرد جنسي بيماران از پرسشنامه بين‌المللي استاندارد اختلال عملكرد جنسي (International Index Of Erectile Function) استفاده شد. جهت تعيين روايي از روايي محتوا و براي پايايي آن از آزمون مجدد استفاده شد. جهت ارزيابي سطح افسردگي، از پرسشنامه استاندارد بك (Beck) استفاده گرديد. داده‌ها، توسط نرم‌افزارSPSS نسخه 16 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: متوسط سن بيماران 56/45 سال و ميانگين مدت زمان ابتلا به بيماري 81/6 سال بود. 7/65% مبتلا به هپاتيت مزمن B و3/34% مبتلا به هپاتيت مزمن C بودند. بيشترين درصد بيماران (3/74%) اختلال نعوظ متوسط و 6/8% داراي اختلال نعوظ ضعيف بودند. شدت افسردگي در40% از بيماران خفيف بود. بين سطوح مختلف افسردگي از نظر اختلال نعوظ اختلاف معني‌داري وجود نداشت (449/0=P). بين اختلال نعوظ و مشخصات دموگرافيك نيز ارتياطي يافت نشد. نتيجه‌گيري: بين اختلال نعوظ و سطوح افسردگي در بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن ارتباطي وجود ندارد. واژه‌هاي كليدي: اختلال عملكرد جنسي، افسردگي، هپاتيت مزمن.